مامانای گل سلام ی سوال داشتم ازتون لطفا همگی جواب بدین پسرم ۲.۵ساله هست کارای خطرناک میکنه جوری ک اعصاب خورد میشه سرش داد خیلی میزنم بعدش مث سگ پشیمون میشم و گریه میکنم و ازش معذرت خواهی میکنم نمونه بارزش دیشب انقد حالم بد بود و عذاب وجدان داشتم انقد گریه کردم و بوسیدمش البته ندید گریه منو 😔دستم خودم نیست عصبی شدم خیلی باهاش بدرفتارمیکنی 😭خودم میدونم البته هرلحظه هم اینطور نیستم ولی پیش میاد خواستم بدونم تو ذهنش میمونه این صحنه ها یا نه پاک میشه باجبرانش خدامیدونه مادر بدی نیستم واسش ولی دستم خودم نیست اصلا دارم کار میکنم رو کنترل رفتارم تورو خدا واقعیتو بگین بهم راهنماییم کنید واس شماها پیش اومده همچین چیزی؟؟
اصلا دوس ندارم خدای نکرده ی پسر گوشه گیر و افسرده بشه یا فک کنه منه مامانش دوسش ندارم هرچیزیم ک طلب کنه واسش فراهم میکنیم اینم ناگفته نمونه نمیذاریم حسرت ب دل بمونه

عزیزم‌دخترمنم کم نمیاره رفتیم خونه مادرشوهرم شیشه میز رو شکوند .اومدیم خونمون قفس عروس هلندی هارو نزدیک بود بندازه کاری نیست که نکنه فضول فضول

ببین عزیزم من با چاخان کردن راهش میبرم
دیروز یک ساعت و نیم من رو توی راه پله نگه داشت که می خواد اونجا بازی کنه
منم کارهام رو بردم رو راه پله انجام دادم تا زمان سخت نگذره بهم
و اینکه خیلی باهاش بازی کن و قصه بگو

یادش نمیمونه ولی شخصیتش شکل میگیره طبق رفتارای شما
هرموقع کار خطرناک کرد ک دیدی میخای سرش داد بزنی سریع ب خودت هشدار بده و با یچیزی ک‌دوس داره حواسش پرت کن مثلا خوراکی پارک مغازه و...