مامانا این حالم طبیعیه که در برابر بچم احساس ناتوانی میکنم انگار اگه کمکی نداشته باشم نمیتونم نگهش دارم میترسم باهاش تنها باشم بخاطر بخیه هم نمیتونم درست بشینم از الان استرس گرفتم چیکار کنم

روزهای اول همینه عزیزم
اما حکمت خداوند غریزه ای تو وجود مادر قرار داده که انگار ازاول مادر بودی

من هنوزم همینم حتی با کمک هم نمیتونم خسته میشم ،میخوام بشورمش کمرم کلا بی حس میشه میام دیگ نمیتونم لباساشو بپوشونم اگه مامانم نباشه از پسش بر نمیام ،طبیعیه بخاطر زایمانه بنظرم باید ۴۰ روز به خودمون فرصت بدیم

صدرصد کاملا طبیعیه
من ، الانم همینطورم
ی سری تنها موندم نشستم اینقدر گریه کردم
میگفتم ببخشید ک مامان خوبی واست نیستم 🥲
افسردگی‌گرفتم🥲

سعی کن کاراشو خودت انجام بدی اینجوری هم تجربت بیشتر میشه هم احساس رضایت بیشتر داری منکه همه کاراشو خودم انجام میدم

من از روز 5تنها بودم حتی همسرمم نبود صبح میرفت شب میومد روزای اول سختم بود چون درد داشتم ولی بازم کارامو خودم میکردم از پسش بر اومدم، شماهم میتونید نگران نباش

نگران نباش عزيزم منم همينطورم، يكم كه بچه جون بگيره شرايط بهتر ميشه فقط يكي دو دفعه اول سخته بعدش راه ميوفتيم

بله طبیعیه عزیزم انشاءالله یکم ک خوب شه بخیه هات اینا حالت روحیت هم بهتر میشه خدا هم کمکت میکنه عزیزم

منم روزای اول اینطوری بودم وقتی ک دست تنها بشی چن روز اول سخته بعدش قلقش میاد دستت