سلام مامانای مهربون ودلسوز کمک
من ی پسر بچه دوساله الان دارم از بدو نوزادی تا الان همیشه خدا بهونه گیر و گریونه کوچلو بود گفتم بزرگار میشه اروم میشه دکترم بردم چن بار چیز خاصی نیس خداروشکر ولی اخه پس چرا همیشه ناراحته و گریه و ناله میکنه سر هر چی زود میزنه زیر گریه اینم بگم زیاد بیرون نمیرم در حد کم برام خیلی ناراحت کنندس چرا بچم اینجوریه ینی چشه اخه کسی بچش اینطور بوده ولی تو ارتباط با بچه ها بازی کردنش خوبه ولی چرا همیشه حتی موقع خواب ک چن باری بیدار میشد همش گریه و ناراحت تا خسته بشه ساکت بشه بخدا داغونه روحیه ام ارزوی مرگ کردم کوچیکتر ک بود تصمیم گرفتم خودکشی کنم 😢🤕

عزیزم وضعیت روحی و خلق و خوی خودت چجوریه؟
بارداریت شرایط سخت سپری نکردی؟
خودت یا همسرتون عصبی یا پرخاشگر نیستین؟

ببین شادی و خوشحالی کلا تکثیر میشه
الان ما یه هفته بود تقریبا کلا جو خونه متشنج و غمگین بود پسرمم همش نق میزد از خواب پا میشد حتی گریه میکرد بی دلیل

ولی الان که باز داره وضعیت و جو خونه اوکی میشه میبینم پسرمم حالش بهتره
خودت باید روحیت شاد باشه تا اون بچه هم حالش بهتر باشه
به همسرت اصن نگا نکن چون بچه بیشتر وقتشو با تو میگذرونه اگه خودت خوشحال و خوش اخلاق باشی اونم بهتر میشه

عزیزم اگه امکانش هست پیش دکتر مغز‌و اعصاب کودکان ویزیتش کن یه نوار مغز ازش میگیرن که خداب نکنه فشار مغز. نداشته باشه

توروخدا ینی دیگه راهی نیست این بچه رو شاد و اروم کنم 😢😭🤕

ای خدا مطمینم از شرایط روحی خودم بود چنباری بارداری عصبی میشدم گریه میکردم بیپولی کشیدم خلاصه مریض شدم ینی ازهمونه 😣
تو شیردهی هم متولد ک شد دیدم ی کم گوشاش جلوتر اومده بجای اینکه عقب بره کلی بادستما سر بستم کلی چسب گفتم درست میشه برا همون کلی غصه خوروم و گریه میکردم ای خدا ای خدا شوهر لعنتی هم چرا گاهی اوقات پرخاشگری میکرد

شاید از بس نمی‌بری بیرون حوصلش سرمیره