خانم ها بچم تا میبرمش خونه یکی مثلن مامانم یا عمه هاش یا خالش هرجا میبرمش گریه میکنه ارو نیست از شلوغی می‌ترسه هر وقت یکی میبینه گریه میکنه جز خودم‌و باباش پیش هیچ کی آروم نیست و گریه میکنه حتی اگ کسی ام ببینه دیگ خسته شدم بس ک مجبور شوم توی خونه باشم
چیکار کنم چرا اینجوری لست بچم بچه کسی بوده اینجوری باشه و چیکار کنم درس بشه اصلن توی شلوغی هم خوای نمیره ۶ ماه هست هیجا نتونستم برم

دختر منم از شلوِغی بدش میاد جایی میگریم گریه میکنه ولی وقتی میایم خونه اروم‌میشه

عزیزم اضطراب جدایی داره

😐کاش بچه منم میچسبید به حلق خودم ولی اغوشش به روی همه بازه😂

عزیزم من بیشتربردمش بیرون تاالان یه خرده بهترشده انقدگریه میکردکبودمیشدمیومدم خونه

پسرمنم همینجوریع

عادیه
بچه ها تو این دوره اضطراب جدایی میاد سراغشون
یه مدت طول میکشه

کم کم ببرش تا عادت کنه ببرش جاهای شلوغ بزار بقیه از دور باهاش بازی کنن کم کم که ارتباط گرفت بده یه کم بقلش کنن به مرور عادت میکنه

پسر منم همین جوره دیگا عادت کردن

نباید از اول خونه یکسره باشی وقتی از نوزادی میرفتی این طرف اون طرف بچه عادت میکرد به شلوغی برای همین الان اذیتت نمیکرد من تا جایی که میشد بچه میبردم بیرون که به جمع عادت کنه

منم بچم همینجور یه چون از همون اول تو خونه تنها بودن اینجوری شدن...
من جدیدا وقتی تو خونه تنهاییم تلویزیونو روشن میکنم که پسرم کم کم به سر و صدا عادت کنه