عصابم اونقدر خورده که حال ندارم حتی سلام بدم
ولی سلام ، مامانا من پسرم دو سال و نیمشه تا حدودی هم حرف میزنه از اول هم بچه ناسازگاری بود پر از گریه و بلاتکلیفی هی میگفتیم حرف بزنه درست میشه ولی الانم یه دردسره اصلا به نه ، نکن، بسه اهمیت نمیده بخصوص وقتی یکی رو میبینه تو خونه اونقد ارومه که نگو یعنی کوله بار درک و منطق ولی تا یکی رو میبینه به هیچی قانع نمیشه پدر مامانمو در میاره ، این طبیعیه ؟ یه دورس یا دیگه اخلاقشه؟ تورو خدا. اگه تجربه ای دارین بگین

بنظرم این روشم امتحان کن ببین نتیجه میگیری، ب محض اینکه تو جمع وارد میشی سعی کن مرکز توجه باشه پسرت و شروع کن از ویژگی های مثبتش گفتن تا هیجان اولیه ش تخلیه شه، ازش کارای مثبت بخواه تا مشغول کارای منفی نشه

پسر منم همینِ حتی وقتی باباشم میبینه جوگیر میشه با خودما خیلی خوبه وقتی به بابام‌ گفتم بخدا خودمون دوتا هستیم انقدر آقاست به شوخی میگفت من باورم نمیشه یه بار فیلم بگیر ببینم😂اصلا امکان نداره این کارن یه دقیقه آروم باشه ولی بخدا همینِ کسی رو میبینه انقدر جیغ جیغو آتیش بسوزون میشه ک حد نداره

داستان تعریف کن براش حرفاتو در غالب داستان بگو

نظر شخصی من اینه که رابطتون باهش باید صمیمی بشه ، فکر نکنه یکی داره کنترلش می‌کنه...فکر کنه دوستش به فکرشه که میگه بسه...میگه نکن...
یه چیزی هم خودم رعایت میکنم اینه که خیلی نمیگم نکن
نیفتی...نیا...از فعل منفی استفاده کردن عادتشون میده انگار که نشنون

بچه منم 6مینجوری شده چند ماهه

وای دختر منم بد شده همش نق همش بهانه، ناسازگاره خسته شدم

بچه ها در این سن لجباز نافرمان ، استقلال طلبن. میگذره دورش