درد و دل شبانه♥️
سالها کار کردم و بیرون از خونه بودم و یه زن کاملا مستقل.
ماه‌های آخرای بارداریم اومدم بیرون و با به دنیا اومدن بچه دومم، الان نزدیک ۲ ساله که خونه نشین شدم و دیگه سرکار نمیرم.
شوهرمم دیگه راضی نمیشه و میگه دخترم هنوز کوچیکه و دیگه سرکار نرو.
حق داره ، خودمم دلم نمیاد تنهاش بزارم چون خیلی بهم وابسته است ولی خوب من از شرایطی که توشم خسته و کلافه شدم و به خاطر دخترمم که خیلییی شیطونه بیرونم‌‌ نمیرم و همش تو خونم اکثر روزا.
یه خورده روزام‌ تکراری شده و عادت به خونه نشستن ندارم.
شماها چیکار میکنی؟ از شرایط راضی هستین؟ روز و شبتون چطور میگذره؟

از این لحظات کوچیک بودنشون لذت ببر برید بیرون پارک بگردید هوا هم خوب شده خونه نمون بچه هم حوصلش سرمیره ببری بیرون خیلی ذوق میکنه .ب خودت سخت نگیر زود بزرگ میشن دوباره برمیگردی سرکارت .میدونم سخته کلافه ای ولی چ میشه کرد شرایط اینه. .سن پدر مادرامون ک میرسیم همیشه منتظرن بریم ب دیدنشو یا زنگ بزنیم❤️😟

سلام گلم خوبید.
من گلدوزی یاد گرفتم و میتونم دیوارکوب تولد و سالگرد ازدواج و ...
وگیر مو ،کش مو رومیزی گلدوزی شده باقیمت مناسب درست کنم.
ممنون میشم ازم حمایت کنید میخوام ازین هنر کسب درامد کنم.
کلی خرید و رضایت مشتری مادران گهواره ام اینجاقسمت سوالام توپیجم برای اطمینانتون هست.

چه خانم خوشگلی🫀😍😍😍😍

آره عزیزم درست میگی بستگی به شغل و ساعت کاری و حقوق داره. هرچیزی ارزش نداره بچه ها رو تنها بزاریم

من ب عنوان کسی ک دوماه رفتم ثبت اسناد میگم
واقعا هیچی ارزش نداره از حواب صبحت بزنی و این دوران شیرین و پیش بچه ات نباشی
درسته کلافه کنندس کارای تکراری
من شوهرم نباشه نمیتونم برم بیرون انقددمنتظر میشم تااز سرکار بیاد
وقتایی ام ک‌میاد میخوابه خسته اس ولی عصر ک‌میشه بلند میشع میریم بیرون حال و هوامون عوض میشه دیگ‌چاره چیه
ولی خیلی دوست دارم انلاین شاپ لباس کودک بزنم

داغ دلمو تازه کردی

من با اومدن کرونا دیگه کارمو گذاشتم کنار و دخترم به دنیا اومد دقیقا همینه روزای منم گاهی برا اون روزای مستقل بودنم چه از لحاظ فکری چه از لحاظ مادی دلم تنگ میشه، حس خیلی بدیه مخصوصا که دور از خانوادم هستم، همسر منم دیگه راضی نیست برم سرکار منم از این بابت ازش ناراحتم ولی خس می کنم تنها با خونه بودنمم نمی تونم خیلی خوب دخترمو بزرگ کنم منم که یه دختر اجتماعی و شاد بودم الان منزوی و غمگینم🥺

منم به خاطر بارداری پشت سر هم و کار دولتی هم ذوق دارم برم و هم وحشت
فقط خدا کمکم کنه
ولی تا خسته میشم سر ذوق میام که قراره برم سرکار اونجا میتونم اگه جای خوبی بیفتم استراحت کنم وگرنه مرخصی خواهم گرف🤐
یا با کالسکه میبرمشون پارک دم خونمون
یا با ماشین میریم دور دور ولی ایناها هم تکراری شدن برام

عزیزم منم دقیقاشرایط شمادارم مجردبودم دبیرستانم تموشدرفتم دانشگاه وهنوزدانشگاه بودم رفتم سرکاروبعددانشگاه تمام شدواذدواج کردم وسال اول ازدواجم سرکاربودم بودکه باردارشدم نتونستم برم والان کلن خونه نشین دخترم هرجامیریم اذیت میکنه وکمترخونه ی خواهریاآشنایی میبرمش ولی درعوض عصرهامیریم بیرون ومیبرمش پارک وپیاده روی چون صبح هاشوهرم سرکار ه عصرهابیکاره هرعصرمیبرمون بیرون

منم مثله تو اصلاً خونه نشینی رو دوست ندارم قراره دوترم رو تموم کنم برم دانشگاه قبلاً میرفتم سرکار ولی دیگه کاردرست وحسابی وباحقوق بالایی نیسته😕و درکت میکنم خیلی سخته همیشه خونه باشی

منم مثل شما دقیقا سالها کار کردم دانشگاه رفتم من بارداریم‌سنگین بود از بارداری از کار دراومدم خیلی کلافه و خسته شده بودم دوقلوداری رسما خونه نشینم کرد مامانم هم دوده جدای از کار نیاز داشتم چند ساعت از خونه دور باشم پرستار گرفتیم بهش اعتماد دارم الان چند ماهه بچه ها رو میذارم پیشش پاره وقت میرم سرکار اوضاع یکم بهتر شده

نه والله راضی نیستم افسردگی گرفتم ولی چاره ای نیست!

منم خونه نشینم هم پیش بچه ام واقعا تکراری و خسته کنندست

منم ۶سال کار کردم و از به دنیا اومدن دخترم تا الان دیگه نرفتم سرکار و بی نهایت خستم🙁🙁واقعا دلتنگ سرکارم هستم م خیلی سختم شده ای شرایط. اما چاره ای نیست چون کسی دخترمو نگه نمیداره و مهدکودک هم نمیمونه😔

من شغلم دولتی هست و از اول که ازدواج کردم شرایط مو می دونست شوهرم که اصلا اهل خونه نشستن نیستم. شغل شما چی بوده ؟

روز شب تکراری

منم مث شمام منتها من دوتا کوچولو دارم و بزرگه هنوز هجده ماهش تموم نشده و کوچیکه چهارماهشه روزا اونقد خسته و کوفته میشم که دیگه جون ندارم و از این روزای تکراری و کم خوابی خیلی خستم 🥺