💕💕

کلام ما چه خوب و چه بد در آینده ی فرزندان مان تاثیر می گذارد!

یکی از اولین کارهایی که صبح ها با دیدن پسر کوچکم جاناتان انجام می دهم این است که به او می گویم."جاناتان تو بهترینی."
من همیشه به او می گویم: " تو هدیه ای از جانب خداوند برای من و مادرت هستی. ما عاشق تو هستیم و به تو افتخار می کنیم. ما همیشه از تو حمایت می کنیم. " من چیزهای مشابه این را نیز به دخترم الکساندرا نیز می گویم.
پیش از این که بچه هایم برای خوابیدن به رختخواب بروند به آنها می گویم:" بابا همیشه بهترین دوست شما خواهد بود." من و ویکتوریا همیشه به آن ها می گوییم :"شما از پس هر کاری بر می آیید. شما آینده درخشانی دارید. لطف و رحمت خداوند شما را احاطه کرده است. به هر کاری دست بزنید موفق می شوید."
شما چه چیزی به نسل های آینده ی خود منتقل می کنید؟ فرزندانتان احتیاج دارند که کلماتی شبیه به این را از زبان شما بشنوند."من عاشق تو هستم. من به تو ایمان دارم. تو فوق العاده هستی. تو منحصر به فرد هستی. تو بی نظیری."
آن ها احتیاج به تایید شما دارند آن ها باید عشق و محبت شما را احساس کنند!

جول اوستین

۳ پاسخ

گلم من ازت انرژی خوب میگیرم میخام صفحتو داشته باشم فقط من نمیتونم درخواست بدم
میشه تو به من درخواست بدی❤

ممنون عزيزم
اسم كتاب و لطف ميكني

👍🏻👍🏻👌🏻👌🏻

سوال های مرتبط

مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۱ ماهگی
4_نحوه رفتار با بچه های لوس چگونه است؟ 

با کودک لوس چکونه رفتار کنیم؟

یک کودک لوس باید یاد بگیرد که بزرگسالان جدی هستند. آنها باید بدانند که « به هیچ وجه» به معنای «نه» است. اگر مرزها از ابتدا مستقیما و واضح تعیین شده باشند، حتی خشم به طور معمول اتفاق نخواهد افتاد به همین دلیل است که شما باید قوانین خود را در اسرع وقت اعلام کنید.
یک کودک به صورت مادرزاد لوس نیست؛ او در این وضعیت قرار گرفته است. یک کودک لوس به دنیا نمی آید، این که بچه ی لوسی است، همه بر پایه استدلال والدین است، اگر آنها اجازه می دهد فرزندشان به میزان خاصی از خودخواهی برسد، فرزندان در نهایت دچارمشکل می شوند و رفتار آنها به طور فزاینده ای بدتر می شود. دیر یا زود این کودکان در نهایت به والدین خود توهین می کنند، آنها را کنترل می کنند و قدرت خود را بر آنها تحمیل می کنند که نباید این خصوصیات را داشته باشند. مهمتر از همه، آنها در نهایت نمی دانند چگونه ارزش خود را حفظ کنند، همیشه بیشتر مایلند محبت ببیند و هرگز یاد نمی گیرند که چگونه واقعا قدردانی کنند.
یک کودک لوس می تواند یک انسان بسیار ناخوشایند به عنوان یک فرد بزرگسال باشد که برای دیگران و مهمتر از همه برای خودش اذیت کننده است. کودکان به مرزبندی نیاز دارند و والدین باید مثل والدین خوب رفتار کنند، هرگز نباید به فرزندان خود بی احترامی یا توهین کنند. به یاد داشته باشید، هر کاری که شما انجام می دهید برای جلوگیری از آسیب دیدن فرزندان، به آنها کمک می کند که افراد بهتری در آینده باشند که می دانند چگونه روابط سالم را برقرار و حفظ کنند. 
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۱ ماهگی
2_یک بچه لوس چگونه است؟ 

علل اصلی ؛ رفتار و نشانه های بارز یک کودک لوس

یک چرخه خشم؛
هر کودکی می داند که چگونه می تواند خشم خود را منتقل کند، زیرا در اغلب موارد آنها می دانند که می توانند هر چیزی را که می خواهند از همین راه بدست آورند. به ویژه، این رفتار باعث می شود که یک بزرگسال احساس شرم و گناه کند. 
نگاهی به این مثالها بیندازید:
کودکی در یک سوپرمارکت با والدینش همراه است و آب نبات می خواهد. والدین می گویند "نه". کودک اصرار می ورزد و سپس متوجه می شود که آنها نمی خواهند خواسته ی وی را برآورده سازند. بنابراین، خود را به زمین می اندازد و شروع به لگد زدن و فریاد می کند. هنگامی که یک مادر یا پدر این صحنه را ببیند، با نگاه کردن به والدین واکنش نشان می دهد و آنها احساس گناه می کنند. چهره آنها از خجالت سرخ می شود و می گویند:"خوب، می توانی آب نبات خود را این بار داشته باشی، اما این کار را هرگز دوباره انجام نده.
در اینجا واقعا چه اتفاقی افتاد؟ فرزند توانسته است پدر و مادر خود را وادار کند و آنها احساس گناه و شرم کنند. در همین حین، والدین اختیار خود را از دست داده اند، و چون فرزندشان را درست تربیت نکرده اند. این امر می تواند به واکنش های مشابهی منجر شود. والدینی که فرزندشان را می شناسند، وقتی به آنچه که از آنها می خواهند، بهتر عمل می کنند، ممکن است هر بار که فرزندان خود را به انجام وظایف خاص و یا انجام مسئولیت های خاصی می رسانند، رشوه داده باشند (مثلا برای نمره امتحانی خوب)
مامان حامی مامان حامی ۱۰ ماهگی
زمانی که فرزندانمان کوچک اند، نسبت به رفتار های اشتباه آنها صبرمان بیشتر است و در کنار خنده هایش، اشک هایش را هم تاب می آوریم،
در کنار تمیزی و عطر و بویش، کثیفی و بوی تعفن کهنه یا پوشکش را تحمل می کنیم و در کنار سلامت و شادابی اش، بر بیماری و ناخوشی او صبر می نماییم و...

اما وقتی بزرگ تر می شود، به جای اینکه صبرمان بیشتر شود برعکس اندک میشود و دیگر آن ها را بر نمی تابیم.
وقتی مرتکب اشتباه می شوند با تندی به آن ها می تازیم و سرزنش و توبیخشان می کنیم، در حالی که وقتی کوچک بودند و روی لباسمان خرابکاری می کردند در عین ناراحتی می خندیدیم و بعد از تمیز کردنش، لپش را محکم بوسیده و نوازشش می کردیم.

چرا با بزرگ شدن آن ها صبر ما کمتر می شود؟ علت آن است که وقتی کوچک اند تقریبا همه ی اشتباهات آن ها را غیر عمد و سهوی می دانیم و مقصر قلمدادشان نمی کنیم، ولی از سنی که زبان باز می کنند کم کم بیشتر اشتباهاتشان را عمدی و اختیاری می دانیم و زمانی که به نوجوانی می رسند، تمام رفتار هایشان را برنامه ریزی شده و عمدی تلقی میکنیم و بر آن ها برچسب توطئه گر و حیله گر می زنیم.
خطای ما در این است که رشد عقل را در فرزندانمان دلیل بر این می دانیم که آن ها نباید خطایی مرتکب شوند و مانند فرشته ها پاک و بی عیب باشند

#چگونه‌به‌فرزندان‌خود‌آموزش‌ندهیم؟
مامان حامی مامان حامی ۱۰ ماهگی
کنترل عصبانیت

هنگامی که والدین به طور کار آمد هیجان های خود را مهار می کنند، فرزندان شان هم یاد می گیرند تا به همین شیوه عمل کنند. روشی که والدین برای مدیریت خود در شرایط انفجاری (عصبانیت بیش از حد) به کار می برند، الگویی برای فرزندشان می شود تا به هنگام خشم یا اندوه از آن الگو تبعیت کنند.
بنابراین کنترل خشم و عصبانیت چیزی است که همه والدین به آن نیازمندند. خود مهار گری روشی برای کمک به والدین است تا از وارد کردن صدمه به فرزندشان اجتناب کنند. با کسب این مهارت، والدین خواهند توانست تا با فرزندشان به شیوه هایی موثر حتی در لحظات تنش زا، تعامل کنند.

مثلا وقتی کودک ما شاهد است که به نظر خیلی عصبانی می آییم، خشم خود را فرو بخوریم و سکوت کنیم و چند دقیقه ای از او بخواهیم محیط را ترک کند تا کنترل خود را دوباره به دست آوریم، او نیز از این شیوه استفاده خواهد کرد. در واقع رفتارهای خشن فرزندانمان بازتابی از رفتار والدین است.

خشم، هیجان پایه ای است که هر کسی آن را می فهمد. می توان به افراد آموزش داد که چگونه خشم خود را بدون آسیب زدن به خود یا دیگران مهار کنند. آنچه حائز اهمیت است قبول مسئولیت اعمال خود و پذیرش احساسات به عنوان بخشی از ماهیت بشری است.
مامان آرتا🐣 مامان آرتا🐣 ۷ ماهگی
مهارت های شناختی، اجتماعی و حرکتی در نوزادان ۱ تا ۳ ماهه

نوزاد یک ماهه شما به احتمال زیاد به صورت مستقیم به چشمان شما نگاه می کند و می تواند به انسان های مورد علاقه خود یعنی مادر و پدر واکنش نشان دهد. اکثر نوزادان سه ماهه می توانند لبخند بزنند و با لبخند زدن رضایت خود از مسائل را نشان دهند. از لحاظ زبانی، شروع به ایجاد آوا و صداهایی از خود می کند که از این طریق با افراد ارتباط برقرار می کند. او از صحبت کردن لذت می برد و ممکن است با صحبت کردن آرام شود و با دقت به حرف های شما گوش فرادهد. مهارت های حرکتی او به حرکات سر او ختم می شوند و می تواند سر خود را به سمت صداها بچرخاند و اشیا را با چشم دنبال کند. او سعی در گرفتن اشیا با دست می کند اما ممکن است در این کار خیلی موفق نباشد اما برای این کار تلاش بسیار می کند. در سن سه ماهگی اگر فرزند کوچک خود را به شکم روی زمین بگذارید، می تواند سر خود را به خوبی بلند کند و گردن خود را به صورت استوار نگه دارد
مامان حامی مامان حامی ۱۰ ماهگی
‍ ‍ #رشد_تکامل_کودک_مهارت
#شش_ماهگی

کودک در این سن سعی در نشستن دارد.
اشیا را به خوبی می گیرد.
وقتی به پشت خوابیده، انگشتان پاهای خود را گرفته و داخل دهان می کند. اشیا را از یک دست به دست دیگر می دهد.
هنگامی که اسباب بازی در جایی خارج از نقطه دیدش می افتد با دست ها و چشمانش در اطراف به جستجو می پردازد و یا آن را فراموش می کند. کودک در این سن نسبت به آشنا و غریبه عکس العمل دوستانه نشان می دهد.
از صدای #لالایی و #موسیقی لذت می برد.
ساعات خوابش در این سن به ۱۶ تا ۱۸ ساعت می رسد.

#مهارتهاي_اصلي
(اكثر كودكان انجام مي دهند)

🔹 بطرف صداها واصوات ميچرخد
🔹صدا را تقليد ميكند و حباب درست مي كند
🔹 به هر دو جهت مي غلتد

#مهارتهاي_اضافي
(نيمي از كودكان انجام مي دهند)

🔹 دستش را به طرف اشيا دراز مي كند و آنها را به دهان مي برد
🔹 بدون كمك مي نشيند
🔹براي خوردن آماده است

#مهارتهاي_پيشرفته
(تعداد كمي از كودكان انجام مي دهند)

🔹 ممكن است بطرف جلو خيز بردارد كه روي زمين بخزد
🔹ممكن است بخش هاي كلمات را به هم بچسباند و كلمه اي نامفهوم بسازد
🔹ممكن است اشيا را بطرف خود بكشد.
مامان آرتا🐣 مامان آرتا🐣 ۷ ماهگی
توانمندی های نوزادان ۱۲ ماهه

او حالا درک درست تری از اندام های بدن خود دارد و می تواند به آنها اشاره کند به عنوان مثال وقتی از کودک ۱۲ ماهه خود بپرسید “دستت کجاست؟” او دست خود را نشان خواهد داد. ممکن است در این سنین احساس کنید کودک شما بداخلاق تر شده و دیگر آن کودک سازگار سابق نیست. باید از این بداخلاقی خوشحال باشید زیرا لجبازی و تلاش برای نه گفتن و نشان دادن استقلال قسمتی از روند رشد اوست که در حال شکل گیری است. او نسبت به غریبه ها بیش از گذشته حساس می شود و حتی ممکن است با دیدن غریبه ها گریه کند. به هیچ وجه از این کار او ناراحت نشوید و سعی کنید تا همیشه در کنار او بمانید تا بتواند با اضطراب جدایی خود کنار بیاید و درک کند که شما پشتیبان خوبی برای او هستید. در سن ۱۲ ماهگی، کودک شما می تواند کلماتی را بر زبان بیاورد و برای اشاره به اشیا، از کلمات استفاده نماید و برای ارتباط برقرار کردن با افراد “بای بای” می کند. در این سن، کودک شما شروع به راه رفتن می کند و می تواند بدون کمک و پشتیبان راه برود و این قسمت از زندگی او شروعی برای کنجکاوی های بیشتر و کشف دنیای بزرگ تر است.