پسرمنم همینه وقتی ک خسته کلافه میشم بخودم میگم حق نداری بهش بگی بس کن چون چند وقت دیگه ک بزرگ بشه میشه ارزوم ک بیاد دو کلمه باهام حرف بزنه
قدر این روزارو باید دونست
ولی شده یسری وقتا واقعا کم اوردم از کلافگی بهش گفتم تروخدا هیچی نگو ی دقیقه میاد بغلم میکنه میگه نگران نباش من پیشتم بعد عذاب وجدان میگیرم ک چرا ازش خواستم ساکت باشه اون فقط بچس دلش توجه و محبت میخواد درکی از دنیایی ما ادم بزرگا نداره
ماهم ادمیم حق خستگی داریم ربات نیستیم ولی باید هر لحظه تمیرین صبر کنیم
خود من ب شخصه ازوقتی ک بچه دارشدم خیلی عوض شدم چون نمیخوام بچم اخلاق اعصابش بشه مث من یا باباش
میخوام با حوصله صبور باشه جنگی نباشه
باید رو خودمون کارکنیم اول
یه جایی خوندم نوشته بود وقتی تا زمان خوابیدن هی حرف میزنن یا استرس دارن یا کمبود محبت دوستدارن با حرف زدن از جلو چشمتون نیفتند که نادیده گرفته نشن والا من اینجوری خوندم دیگه نمیدونم الکی بود یا راست
عزیزم یوقتا اختضاع سنیشون باعثش میشه من پسرم بعضی روزا واقعا کلافه میکنه منو بعضی روزام خیلی خوبه اما اگ خواهر داری ک میتونه ازش نگه داری کنه یا مامانت ببر گاهی از نیم ساعت شروع کن تا ۱ ساعت بزارش اونجا شاید وابستگیش کمتر بشه یا هرجوری هست ب بهانه خرید جایزه یا هرچی با باباش بفرسش بره ک وابستگیش کمتر بشه
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.