ساعت دوازده نیم شد بلاخره بعد از ۱۵ساعت اومدن منو واسه عمل آماده کردن پاهامو نمی‌تونستم رو زمین بزارم ب بدبختی روی ویلچر نشستم انقد باهام بد حرف میزدن پرستارا که بیشتر از دردام از دست اونا گریه میکردم
تا اتاق عمل منو بردن تازه یادشون اومده بود که باید ازم یک آزمایش می‌گرفتن وقتی اینو فهمیدم یعنی ثانیه حساب میکردم ازم خون گرفتن تو ریکاوری بودم تا وقتی بعد نیم ساعت جوابش اومد منو بردن داخل اتاق عمل

واقعا محیط خیلی مهمه ،من بهترین روزم بود ،پرستارا‌ماستزم میدادن باهام‌حرف میزدن ،موهامو نوازش میکردن، هی میگفتن نترس نفس عمیق بکش ،تند تند میگفتن گوشیتو بده ازت عکس بگیریم،بعد از عملم به ثانیه نمیکشید بالا سرم بودن همش صد درد و شیاف میذاشتن برام،

الهی.آزمایش چی؟از من ک نگرفتن

انگار ازدرد کشیدم مردم خوششون میاد اگر بدونم چه مرگشونه اینکارو با مردم میکنن؟؟؟؟؟