چقد من بدبختم حتی نمیتونم گریه کنم.منتظرم بچه ها و شوهر بخابن راحت و از ته دل گریه کنم...خیلی بی کس و تنهام

پس من چی بگم که کل خانوادم ازهم پراکندست همشون به معنای واقعی تشنه ی خون همن .میگن خونه ی پدری امن ترین وتنهاترین جایی که همیشه منتظرتن امابرای مابعدپدرخونه ی پدری هم تموم شد اونجا شدمرکزدشمنی وکینه وهزارتا بی حرمتی من چی بگم که بعداین همه سال مخفی کاری روابط خانوادم بلاخره همه گندش جلو مادرشوهرم دراومدالان غیرازهمسرم وبچه هام هیچ دلخوشی ندارم واگه روزی ایناهم دلموبشکنن به زندگیم خاتمه میدم😭😭
حالاکلاهتوقاضی کن جای من بودی چیکارمیکردی؟

منم عین تو هستم تو خونه شوهرم بی احساسی دوست نداشتن ظلم و بد دهنی و کتک کاری بی محلی موج میزد منم مهریه بخشیدم درخواست طلاق دادم داره کم کم پیش می‌ره شاید به زودی جدا بشیم خیلی سخته ولی چاره نداشت این نفرت و کینه ما از هم باعث شد جدا شیم اشیونه مون رو خراب کنیم بچه رو آواره

یادتون نره خدارو داریم ماهم یجور همه مشکل دارن آماده باشید که یه روز میبینید فقط خودتونیدو خدا با بقیه خوب باشید محبت کنید اما هرکاری میکنید برای رضای خدا و دلخوشی فقط خودتون انجام بدین دنیا همینه کم کم وابستگیتمونو ازمون میگیره تویه دوره ای پدر و مادرو خواهرو برادر بعد میبینیم ای دل غافل شوهرو بچه هم برای خودشون تلاش میکردن ماها همه خدارو داریم وقتی دلت گرفت پاشو دو رکعت نماز شکر بخون قرآن بخون با خدا حرف بزن که تنها کسمون خودشه و بس

عزیزم منم اگر. گریه ام بگیره باید بقیه بخوابن بعد گریه کنم

چرا عزیزم چی شده

چرا آخه🥺🥺🥺🥺