من باشم که نمیارم
منم سخت میگیرم و بچه مریض شه عصبی میشم
اصلا فکر بچه دوم نیستیم و دیگه نمیخوایم
یدونه مصیبت کشیدم دیگه کافیه، نیومدیم به این دنیا فقط بچه بیاریم و بزرگ کنیم
اینایی که گفتی دلیل نمیشه عزیزم الان دیگه اکثریت اپارتمان نشین هستیم
خونه خودتون هستش یا مستأجری هستین ؟
اگ از لحاظ اعصاب و روان و از لحاظ مالی و کمک شرایط دارین بیارین
من دوتا دارم الان از دستشون فرا میکنم ک دو دقیقه برا خودم باشم و هیچکس تو بغلم نشینه یا رو کمرم نشینع یا موهام رو نکشن یا نگن این آهنگ رو نمیخام یا همش بگن کارتون کارتون خودممم دست تنها هستم و کل روز و کل هفته و کل ماه من فقط باهاشون سروکله میزنم و آرایشگاه چیه باشگاه هم نمیرم بیرون هم میرم اول و آخرش با گریه هاشون و نق هاشون ب خونه برمیگردیم
باید به این فکر کنی که بچه ها همیشه کوچیک نمیمونن .وقتی بزرگ بشن خواسته هاشون هم بزرگ میشه از نظر مالی میتونی تعمین کنین؟
از نظر جسمی و روانی خودت توانایی داری بچه دوم بیاری چون بیشتر مسولیت با مادره و واقعا سخته
اگه سنت کمه الان نیار بذار بچت 6سالش بشه
بنظرم اینا که شما گفتین خیلی شاید مهم نباشن مهم اینه که بتونید سختی هایی که برای اعصاب و ارامش خودتون داره رو تحمل کنید چون بچه دوم یعنی کشیدن همه اون سختی ها
من با دوتا بچه توی اپارتمانم اتفاقا خوبه به نظرم خونه کوچیکه زود تمیز و جمع و جور میشه
من که اعصاب ندارم تو داری بیار
یه تصمیم خیلی بزرگیه
شرایط مالی
شرایط روحی روانی هر دو نفر
........
به نظرم اگه کمکی نداری اصلا همچین کاری نکن .
دوست داری بیار اینها که میگی محدودیت ذهنته واگرنه هرکس هرچنتا بچه که بخواد میتونه بیاره حتی تو۴۰متر جا مدیریت هم دیگه نیومده چطوری میخوای بفهمی
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.