مامانم یه هفتس اومدن خونمون چون بنایی دارن
امشب یکم کل کل میکرد مامانم باهام
گفتم اینجوری نباش بعد کسی نمیاد دور و برت گفت می‌خوام نیان شوهرمم نشسته بود وااای انقد حرص خوردم
منت ندارم مامان بابامن وظیفمه ولی لباساشونو می‌شورم البته با لباسشویی
طبقه پایین خونمونن روزا که میرن خونشون میرم قشنگ گردگیری میکنم حموم دستشویی رو میخورم میگم میان تمیز باشه ولی مامانم متأسفانه اصلا به فکر نیست برعکس بابام که خیلی‌ به فکره
امشب اعصابم خرد شد گفتم به داداشم پاشو مامانو ببر خونشون مامانم گفت میرم همونجا میخوابم 😐
آخه چی بگم ..
ولی خیلی‌ جلو شوهرم خجالت کشیدم 😔

عزیزم مادرت بود غریبه نبود جوری باهاش برخورد نکن که فردا روزی بعد ۱۲۰ سال پشیمونی بخوری یه وقت هایی مادرا یه چیزی میگن علتش سنشون چون از ما بزرگترن یه‌وقت چیزی گفت به دل نگیر هرچی باشه مادرت شوهرت با مادرش اینطوری برخورد میکنه هیچ وقت مخصوصا پیش شوهرت مادرت زیر سوال نبر بهش بی احترامی نکن همینم برای شوهرت‌می مونه الان شاید قدرش ندونیم چون داریمش بعد ۱۲۰ سال پشیمونی سودی نداره چه بهتره الان باهم خوب باشیم کنارش بهترین حس هارو تجربه کنیم مادرت نمیخواد تا اخر عمر کنارت باشه که بنایی دارن اومدن پیشت به نظر من وظیفه ات که لباسشون بشوری تا الان اونا شستن تورو بزرگ کردن حالا نوبت شماست هیچ کس جایی مادر پدر خانواده رو نمگیره به نظر من به جای کل کل کردن باهاش خوب برخورد کن فردا صبح هم بهش بگو که شوخی کردم بمون مامان پیشم اینا برکت خونه هستن .

شما اول پیش همسرت به مادر گفتی کسی نمیاد دورو بردت به نظرم حرف شما اشتباه تر بوده

متاسفانه مادر منم همینطوره ومدام دوس داره بحث کنه با همه منم حوصلم نمیکشه هروقت میاد میگم مامان من حوصله ندارم انقدر گیر نده به خونه زندگیم

خب مادرته دیگه عزیزم...اونم تو فشاربنایی و ... هست اعصابش خورد بوده