الان ی دل سیر گریه کردم بابت اینکه داره این دوران تموم بشه و مطمینم دلم برای تکونای دخترم تنگ میشه بابت تموم‌شدن دوران دونفره و مجردی خودم بابت اینکه آیا میتونم تنهایی بچم و بزرگ کنم بابت زایمان بابت حال خودم و بابت همه چیز امروز خیلی دل گرفته بود از صبح هرچی تحمل کردم دیگ نتونستم گریم کنترل کنم
نمیدونم حال من اینجوریه یا همه مادرای باردار همینن
حسی بین خوشحالی و ناراحتی ترس و استرس و نگرانی

من همین الان از خدا خاستم این دوماه فقط بگذره واقعا دارم دیوونه میشم

منم همینم هم دلم میخواد زودتر بدنیا بیاد و بغلش بگیرم هم میترسم نتونم از عهدش بربیام باز میدونم دلم برای بارداریم تنگ میشه از طرفی هم استرس اینو دارم که مجبور نشم سزارین کنم بچم سفالیک بمونه سرهرچیزی هم اعصابم بهم میریزه دعوا میکنم الکی

منم این حسو شیرین دارم وقتی تکون میخوره 🥹ولی خیلی هم اذیتم بدن درد دارم سنگینم

من که بچه دومم هست و تنها نیستم و مثلا تجربه دارم ولی امشب عجیب دلم گرفته بود بابت همه چی نشستم یه دل سیر گریه کردم فک کنم بخاطر بارداری هست آدم زیادی حساس میشه

خیلی سخته واقعانی منم فکر کردنی میگم اگ نتونم مواظبش باشم چی اگ نتونم خوب مادری کنم چی 😩

خیلی سخته واقعانی منم فکر کردنی میگم اگ نتونم مواظبش باشم چی اگ نتونم خوب مادری کنم چی 😩

عزیزم چرا تنهایی بچتو بزرگ کنی؟

منم مث تو بودم خوشحال و استرس داشتم با اینکه خیلییی محدود میشی ولی خیلیم شیرینه

منم مثل تو هر وقت گریت اومد گریه کن
چرا تنها بزرگش کنی شوهرت هست مادرت هست کمک میکنن

منم این حس رو شدیدا دارم دلم برا دوران بارداری و حرکات بچم تنگ میشه دلم میخاد بچم زودتر بیاد