سلام.دخترم پنج ماهشه دیروز رفتیم خونه مامانم اینا.بابامو بعد از چند وقت دید نمیدونم ترسید چیشد یعنی گریه رو سر داد تموم نمیکردم هر دفعه بابامو میدید بغز می‌کرد.پدرم هم اینقدر مهربونه وخوبه که نگم اصلا تعجب کردم.چند شب پیشم رفتیم بیرون بعد رفتیم میوه فروشی تا وارد شدیم زد زیر گریه سریع آوردمش بیرون..چرا بچم اینجوریه؟یعنی درست میشه؟

سلام عزیزم. سعی کن رفتامدت رو بیشتر کنی
پسر من دقیقا همینطور بود.با گریه و ترس از پدرشوهرم شروع شد. الان شش سالش شده بهتر شده.تا همین جند وقت قبل همچنان دوست نداشت با غریبه ها حرف بزنه یا مثلا کسی که خیلی وقته ندیده رو نمیخاست ببینه. فقطم با آقایون مشکل داشت
یادمه سه ساله شده بود نمیذاشت درو برای داییم باز کنم. ولی الان خوبه خوبه

نه فدات اما بچه ها تو این سن همین شکلین .ب غریبه واکنش نشون میدن پدرت برا سمااشناس اما بچه پنج ماهه که نمیدونه پس براش غریبه اس تنها اشنای امن اومادرشه و پدرش

نه فدات اما بچه ها تو این سن همین شکلین .ب غریبه واکنش نشون میدن پدرت برا سمااشناس اما بچه پنج ماهه که نمیدونه پس براش غریبه اس تنها اشنای امن اومادرشه و پدرش

نه فدات اما بچه ها تو این سن همین شکلین .ب غریبه واکنش نشون میدن پدرت برا سمااشناس اما بچه پنج ماهه که نمیدونه پس براش غریبه اس تنها اشنای امن اومادرشه و پدرش

حتی شوهر خواهرمم میبینه گریه میکنه..یعنی از مردا میترسه؟