امروز داشتم به یه چیزی فک میکردم .
اینکه اصلا مگه ماها چجوری بزرگ شدیم؟
مثلا دغدغه خوده من و مامانای دیگه . بچم چندتا قاشق غذا خورد ؟ چه کلمه هایی میگه؟استرس دارم اوتیسم نداشته باشه.وزنش کمه. اب قلم نخوردهو…..،

اصلا. مامانای ما به این جیزا فک میکردن؟ انقد خساس بودن؟

بخدا که نبودن
ولی ما بزرگ شدیم و داریم زندگی میکنیم

پس چرا انقد حرص میخوریم ما؟؟

حساسیت به جا و بیجا داریم
قدیم ها ارتباط ماها با همسالان بازی های خارج از خونه ارتباط کمتر با اسکرین ها باعث می‌شد بچه ها تو نُرم بهتری رشد کنند
مثلا الان میگن بچه ها دست ورزی داشته باشن قدیما مگه مامانا دنبال دستورزی بچه ها بودن
نه نبودن اما بچه ها خاک بازی میکردن تو سبزی پاک کردن های مامانا کمک و دخالت میکردن اینا خودش دست‌ورزی بود
زندگی مدرن و پیشرفته و دور از طبیعت خیلی چیز ها رو از بچه ها گرفته برای همین باید مادر آگاه باشه و برای بچش اونا رو جبران کنه

من خیلی بچمو دوست دارم ومثل بقیه مامانا دلسوز بچمم اما نگران چندتا کلمه گفتنش نیستم حتی اگر ۵سالگی حرف بزنه بهش فشار نمیارم یا دکتر نمیبرمش یا مثلا از یکسالگی شروع نمیکنم به پوشک گرفتنش اگر تا سه سالگی هم امادگی نداشت مشکلی ندارم میذارم روند خودشو طی کنه

درست میگی. نصفش بخاطر جو فضای مجازی هست ک انگار همه توی مسابقه ان. ب شخصه نظرم اینه از نظر روانی و پایه های زندگی روی بچم نظارت میکنم ک توی بزرگسالی ب مشکل نخوره. انشالله همه بتونیم خوب بزرگشون کنیم

دقیقا
میدونی همین حساسیت های بیجا بچه رو به این روز میندازه
حساسیت رو غذا
رو بازی
رو روابط اجتماعی
نمیگم ک نباشه بالخره ما الان آگاه تر از مادرای قدیم هستیم
ولی یجاهایی زیاده روی میکنیم

بخاطر همین روز به روز داریم شاهد آماربیمارهای اعصاب روان فراوان میشیم حتی در کودکی دچار کلی اضطراب و استرس و حتی افسردگی میشیم روزانه در مطب من فقط عصر۱۰کودک ویزیت میکنم بخاطر فشار پدر و مادر برای همه چیز خوردن پوشیدن خوابیدن و..کودک نابود شده

بله حاصلش شده کلی بیمار روحی روانی😂😂😂

البته مادر من بدتر از من بود 😂😂

دقيقا منم زياد به اين موضوع فكر ميكنم در لحظه قانع ميشم كه ديگه بي تفاوت باشم
اما چند دقيقه بعد دوباره ميرم سراغ پسرم كه بهش غذا بدم بلكه يكم وزن بگيره جون بگيره
دست خودم نيست
كلا قبول دارم نبايد سخت بگيريم مگه دوره ما اين همه رسيدگي و امكانات بود ما مگه بد بزرگ شديم دور از جون مشكل پيدا كرديم اما باز دلم طاقت نمياره....

دقیقا عزیزم

منم اینارو به مامانم گفتم
گفت من شمارو پشت سرهم دنیا اوردم ولی وسواسم بیشتر بود همش بخاطر غذا دادن گولتون میزدم سرگرم میکردم غذا میدادم، هم شیرخشک هم شیر مادر میدادم که خوب سیر بشید، میگه شده بود خودم تا غروب هیچی نخورم ولی همش فکر غذای بچم باشم
اوناهم همینطور بودن بابا
مادره دیگه...

من وقتی میگم دلم بازم بچه میخواد همه تعجب میکنن😁 ولی فقط به خاطر همینه که از اول سخت نگرفتم.
هیچوقت دغدغه خوردن و نخوردنشو نداشتم، دغدغه راه نرفتنشو نداشتم.
بچه هایی که با اینهمه حساسیت پدر و مادر بزرگ بشن، خودشونم دراینده دچار وسواس فکری میشن

من ک هیچچچچچ این فکرارو نمیکنم

آره بخدا راست میگی...همش استرس همش استرس...ما که شیر بیخیالی خوردیم این شدیم این طفلیا که دارن شیر استرسی میخورن

چون حساس نبودن راحت و بدون مشکل بزرگ شدن وقتی حساس شی زور کنی به بچه هی بگی بخور بخور بد میشه

درست میگی. نصفش بخاطر جو فضای مجازی هست ک انگار همه توی مسابقه ان. ب شخصه نظرم اینه از نظر روانی و پایه های زندگی روی بچم نظارت میکنم ک توی بزرگسالی ب مشکل نخوره. انشالله همه بتونیم خوب بزرگشون کنیم