از عجایب مادر شدن اینه که
کل روز منتظری شب بشه بچهات بخوابه تا به کم استراحت کنی وقتی هم میخوابه همش فکر میکنی مامان خوبی نبودی و زیاد باهاش بازی نکردی حالا اگه یه تُندی هم کرده باشی دیگه تا صبح تو آتیش عذاب وجدان ذوب میشی
آخرشم فک میکنی فقط تو اینجوری هستی و بقیه مامانا در حال کتاب خوندن و رسیدگی به روتین پوستشونن
ولی بدون تو تنها نیستی...


واسه هر مامانی که دوست داری بفرست که بدونه تنها نیست!!!


چه قدر عجیبه! انقدری که توی خواب به بچمون نگاه میکنیم، توی بیداری بهش زل نمیزنیم! کاش توی خواب هم لجبازی و گریه میکردن لاقل انقدر دلمون نمیسوخت…
تو هم اینجوری هستی؟!