۴ پاسخ

آنقدر خسته میشم که دیگه هیچ انرژی برام نمی‌مونه به خودم برسم

وای منم
خودمو که ول کردم هیچ رسیدگی به خودم ندارم یعنی بعضی وقتها خودمو تو آینه نگاه میکنم بدم میاد از خودم
تمام وقتمو گذاشتم برای بچه و خونه داری

دقیقاااااا

واقعااااهمینجوریهههه

سوال های مرتبط

مامان والاجان مامان والاجان ۲ سالگی
مامانا بیاین بهم دلداری بدین
من بنا بر دلایلی شاغلم که واقعا شغلم به روحیه م خیلی کمک کرده به خودم و زندگی و رابطم و همه چی
فقط یه مشکلی دارم اونم اینه که از وقتی میرم سرکار تا ساعت چهارو نیم ک برگردم یجوری دلشوره پسرمو دارم که میمیرم زنده میشم هزار تا فکر میزنه به سرم پسرم پیش مامانم و مادر شوهرم نوبتی میمونه خودش بهش خوش میگذره و اونا هم دوسش دارن ولی من انگار باید همش تحت کنترلم باشه با اینکه قبل سرکار انقد عصبی بودم ک شاید در طول روز حتی روش دست بلند میکردم و الان فقط باهاش بازی میکنم محبت میکنم میمیرم براش اما نمیتونم فکر خودمو کنترل کنم هزار راه نره
شوهرم همش میگه پسرمون بزرگ شد بهت افتخار میکنه که انقد مادرموفقی هستی اما من همش میگم من مادر بدیم ک پسرمو تنها میذارم میرم وقتی هم برمیگردم زیاد بهم محل نمیده یوقتایی باهام بازی میکنه بیشتر با بقیه دوسداره بازی کنه مستقله اما من حس بدی نسبت به خودم دارم
روانشناسم میرم میگه حتما کار کن و برای شرایط روحی تو واجبه و صرفا هرمادر خانه داری کاملا خوب یا هرمادر شاغلی مادر بدی نیست خلاصه که همه میگن تو هم کارتو داری هم زندگیت اما من خودم همش فکرای ناجور میزنه به سرم نگرانم
بیاین بهم دلداری بدین تورو خدا من خیلی حالم بده حس میکنم مادر ناکافی هستم 🥲
مامان ماه پسرم مامان ماه پسرم ۲ سالگی
💕💕


خیلی بددهنم
همش دارم به بچه و همسرم فحش میدم
اینقدر تو خونه از پدرم فحش خوردم که اینجوری شدم.
الان بچه امم داره راه منو میره.


من میدونم که بعد از گفتن کلمات منفی به فرزندت چه حالی میشی🥺 عذاب وجدان، احساس گناه و ناراحتی از اینکه اون هم همه رو یاد میگیره و البته مطمئنم هزاران بار هم تلاش کردی تا دیگه نگی اماااا، درسته که دوران کودکی خودتون هم تأثیر داشته و باعث آسیب شما شده اما الان خود شما الگو هستید و یه جا باید این چرخهٔ معیوب و آسیب زننده رو قطع کنی و فقط و فقط «تو» هستی که میتونی به خودت و پسرت کمک کنی.


حالا این مراحلی که میگم رو با دقت لطفا انجام بدید:.

* اول از همه پر تکرارترین کلمات منفی و بدی که استفاده میکنی رو بنویس.(همه رو🤬).

* دومین مرحله اینه که روی همون کاغذ که کلمات رو نوشتی، موقعیت‌هایی که در اون از این کلمات استفاده میکنی رو هم بنویس (مثلا موقع غذا نخوردن فرزندم، موقع ننوشتن تکالیف و تمام موقعیت‌هایی که عصبانی میشی و از کلمات منفی استفاده می‌کنی)..

*سومین مرحله اینه که برای خودت جملات و کلمات منطقی و مثبت رو جایگزین کلمات منفی بکن(مثلا «شنیدی مامان؟» به جای «مگه کَری؟»، البته ببخشیدا😬).

*در مرحلهٔ چهارم سعی کن هر وقت که یه کلمهٔ منفی به ذهنت میاد و میخوای ازش استفاده کنی، تا ۳۰ ثانیه سکوت کنی (واقعا خیلی این تکنیک جواب میده بخصوص پشت فرموووون🥵).

*در مرحلهٔ پنجم هم انقدر این روند رو تکرار کنید تا بتونید پیروز بشید. شک نکنید که میتونید😍.

مامان‌ها و باباهای عزیز، پیشنهاد شما چیه؟!
تجربه‌ای در این زمینه داشته‌اید آیا؟!