من تحت نظر روانپزشک دارو میخورم نسبتا بهترم اما تحمل ایراد گرفتنو منم ندارم
راه حلشو پیدا کردی به منم بگو خواهر🥲
راه حلی فک نکنم باشه.
بخصوص اگه کسی هم نباشه حالتو درک کنه.
من تا اونجایی که میتونم همیشه خونم تمیزه غذام آمادس، غذای بچمم و رسیدگی بهش هم همینطور. از نظر خودمم تو زندگی چیزی کم نمیذارم.
ولی با یه حرف نابودم، اینکه کسی این همه زحمتو نبینه.
منم شدیدا عصبیم و حال روحیم داغونه، فقط بخاطر پسرم دارم زندگی میکنم( اگه بشه اسمشو زندگی گذاشت) دوس دارم برم پیش مشاور ولی خب چیزی تغییر نمیکنه، چون همه اطرافیانمو باید ببرم.
من که رسما خل شدم! روزی یه بار گریه میکنم! البته از خستگی چون باردارم هستم، اما در کل کسی بگه بچهت فلانه میگم به نظر خودم خوبه مشکلی نداره.
راه حلش ودرمانش اهمیت ندادن عزیزم مهم نباشه واست بگوباشه زیادکه حساس باشی خودت داغون میشی بچه به وقتش بزرگ میشه قدمیکشه وزن میگیره پس نزاردرآینده غصه گذشته روبخوری
من دیگه خیلی اوضام خراب شه خودمو میزنم😐
اینکه تنهام اینجا و کسیو ندارمم بی تاثیر نیست
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.