سلام دوستان.. راستش من خیلی نگرانی دارم بابت باردار شدن. مادر عزیزم رو ۴ سال پیش از دست دادم. همش میترسم نکنه نتونم از پسش بر بیام. تاحالا هم که اقدام نکردم چون از لحاظ روحی آمادگیش رو نداشتم. البته خاله های مهربونی دارم‌ ولی همش میترسم اون غم و غصه شدیدم با باردار شدن و به هم ریختن هورمون ها برگرده‌. به نظرتون میتونم از پسش بربیام؟ کسی بوده شرایطش مشابه من بوده باشه؟😔 از لحاظ مالی الحمدالله نگرانی ندارم ‌‌فقط و فقط روحی.‌. و ترس از تنهایی. شاید اگه خدا بخواد پاییز اقدام کنم به بارداری..

اول مطمئن شو که از نظر روحی روانی و عصبی مشکلی نداری بعد....اینکه میگم عصبی یعنی ممکنه رشته های عصبی مغزت در اثر نگرانی و ناراحتی نازک و شکننده شده باسه و این ناراحتی روحی روانی ت رو تشدید کنه.حتما برو مشاوره،دکتر روانشناس یا هرچیزی که میتونه حالتو خوب کنه و بعد اقدام کن.خدای نکرده برداشت بد نکن.چون من اطرافم دیدم همچین آدمی رو که بخاطر افسردگی مشکلات جسمی هم پیدا کرد...خواهشا حرفهامو از سر دلسوزی بدون و نه چیز دیگه.اون بچه ای که قراره بیاد به یه مادر قوی از هر نظر نیاز داره و نه مادری که فقط کارش گریه باشه،ممکنه بچه ای که میاد مشکل کولیک داشته باشه،بیخوابی شبانه داشته باشه،وهزارتا مشکل رایج نوزادان که درسته همگی حل شدنی هستن ولی یه مادر قوی میخواد که حلشون کنه،صبوری کنه و کار پیش ببره.
چقد حرف زدم😂ببخش.

سلام عزیزم‌بنظرم اقدام‌کن اتفاقا با بچه حالت خیلی بهتر میشه

عزیزم من مادرم زنده اس اما اهل خانواده نیست و شرایطم با شخص بی مادر یکیه

من سر هر دو بچه هام دست تنها بودم اما خدا واقعا کمکم کرد
همیشه به خدا توکل کن
اتفاقا آدمای دست تنها توانمند تر میشن

عزیزم فقط میتونی رو همسرت حساب کنی اگه کمک کار و همدل بیار عزیزم

بنظرم ازمشاوره کمک بگیری بهتر راهنمایت میکنه

اصلا بارداری مراقبت نمیخواد مگه اینکه خدایی نکرده مشکل خاصی برات پیش بیاد اگه همسرت خوبه و تو کارهای خونه کمک میکنه اصلا بهت سخت نمیگذره

حتما با یک مشاور و روانشناس مشورت کن.
مادر افسرده تاثیرات جبران ناپذیری روی آینده بچه میزاره

عزیزم من که روحیه ام خوب بود و خیلی دلم بچه میخواست دو ماه اول خیلی برام سخت بود و بهم ریخته بودم
از کوچکترین حرف اطرافیان میریختم بهم مخصوصا شوهرم
اول سعی کن از لحاظ روحی اوکی باشی منم شهر غریب بودم و خیلی برام سخت بود اولاش چون بچم کولیک داشت و همش گریه میکرد مخصوصا شب تا صبح
دوما اگه امکانشو داری یه پرستار یا کودک یار به عنوان کمکی بگیر

تاادمادگیشوپیدانکردی بچه دارنشوبچه گناهی نداره ببین بچه داری واقعاسخته تونمیدونی بچت آرومه یانه
ممکنه مثل بچه ی من تا۳.۴صبحم نخوابه
کلاعصبی میشی درسن نمیتونی به خودت وزندگیت برسی
پی اول بایه مشاورمشورت کن بعدش اگه صلاح دونست بهت میگه میتونی یانه ماهرکدوم سلیقه ای جوابتودادیم
اگه شوهرت کمک میکنه یامیتونی یه پرستارکمکی بگیری بازم شرایط فرق میکنه

عزیزم منم سه سال پیش مادرم و از دست دادم خدا میدونه که چی بهم گذشت تو 9 ماه بارداری و بعداز زایمان تا 2 ماه کامل افسرده بودم و فقط به فکر مامانم ولی خداروشکر خیلی بهترم الان حتما تراپی برو تحت نظر باش هرمونای بارداری داغون میکنه روان آدم و روی من که خیلی تاثیر داشت ولی درکل خدا کمک میکنه بهت♥️♥️♥️

نه اصلا نترس اتفاقا بنظرم خیلی عوض میشه همه چی اگر خودت بخوای روی امادگی روانیت کار کن مطمئن باش روزای قشنگی پیش روته

گلم بارداری وزایمان به شدت رو آدم تاثیر میزاره،سخته ولی شیرینه.
بنظر من آدم که مادر میشه کلی درد و سختی و بی خوابی و .... باید تحمل کنه ولییییییی از پسش بر میاد ،آدم که مادر میشه یه موجود دیگه میشه که حتی خودت هم باور نمیکنی چه جوری شد که اینطوری شدی ،خلاصه هم سخته هم عجیبه هم شیرینه.
اگر دوست داری مامان بشی نگران این نباش که نمیتونی همچین قوی میشی که نگم برات

عزیزم شما بهترین هم فکری رو میتونید با مشاور انجام بدید، چون هرکسی شرایط خاصه خودشو داره و از دیدگاهه خودش شمارو راهنمایی میکنه و ممکنه راهکاره اشتباه بهتون بدن، روح مادرتون شاد در امانِ خدا

تو بارداری هورمونات بهم میریزه شدیدا عصبی میشی و خیلی حساس برای هر چیزی گریه میکنی کلی عوارض داره
بنظرم اول باید روحیه خودتو درست کنی بعد اقدام کن

عزیزم من تواین ۹ماه بارداری تنهای تنها بودم باوجود استراحت مطلق بستگی به شوهرت داره که چقدر همراهه..

گلم خدا خودش پشت و پناهمونه منم هیچ کس و نداشتم حتی همسرمم کمکم نیست خداشاهده تنهای تنهام تازه یه دختر ۴ ساله هم دارم ، اینو نمیگم که حتما اقدام کنی منظورم اینه کلا تو زندگی به هیچ کس جز خدا تکیه نکن همه موقتین

عزیزم اول از همه توکلت بر خدا باشه
مطمئن باش بهترینا رو برات میخواد
من هم مثل تو تنهام و همش استرسواینو داشتم که چجوری بچه رو بزرگ‌ کنم ولی از وقتی باردار شدم حس بهتری دارم و احساس میکنم انگیزم برای زندگی بیشتر شده
در کل نگران نباش❤️❤️🌺🌺

اگه شوهرت اهل همدلی هست بیار
بهرحال ۴ سال گذشته

اگه از لحاظ روحی آمادگی نداری اصلن اقدام نکن چون بارداری هورموناب هم میریزه منی ک از قبل آماده بودم سر بارداریم افسردگی گرفتم والان خیلی اذیتم

عزیزم خدا مادرت و بیامرزه روحش شاد
منم یکسال که مادرمو ازدست دادم الان باردارم فک میکردم خیلی سخت باشه چون مادر ندارم اما همسرم خداروشکر خیلی هوامو داره خدای مهربونم حتما حواسش به ما هست

سلام عزیزم،
اگه نگران حال روحی بد به خاطر به هم ریختن هورمونایی، می تونی تحت نظر پزشک دارو مصرف کنی. داروهایی هست که تو بارداری و حتی شیردهی هم بی خطر باشن. من خودم مصرف کردم و واقعا راضی بودم.