هی به این عکس نگاه میکنم. دوتا دختر بچه میبینم.یکی تازگی سی و یک سالش شده اون یکی امروز هفت ماهه.
من سعی میکنم با رز بزرگ بشم.کلی زخم تو این سی سال بوده تو روحم که با اومدن رز سرباز کردن.
هیچ شباهتی به عکسهای قبلم ندارم.لاغر شدم، سیاه شدم.دور چشمام گوده.
از اون ارایش ناشیانه خبری نیست، موهام رنگ نداره.لبخندام همه با استرس و درده.
اما همش با خودم میگم میگذره..درست میشه.
این بچه شیش ماهه داره بهم یاد میده هرچقدر شب بهم بد گذشت، صبح که بیدار شدم لبخند بزنم.