خانما چرا اینطوری شدم همش با بچه مشغولم شوهرمم برای یع کار کوچیک بره بیرون ۴ ساعت نمیاد ولی باشه کمی کمک میکنه تو شستن ولی گریه کرد میده به من،میگم از کی میتونم بیرون برم یا کنی رو غلطک بیوفتم؟؟خدا منو ببخشه که دارم ناشکری میکنم

سخت نگیر و هر جا ک میخای برو
من ک دیگ از خونه زدم بیرون
۴۰ روزشم تموم بشه میخام برم مسافرت
دیگ بسه هر چی تو خونه بودیم و استراحت کردیم

هی..منی ک پسرم زردی داشت کولیک داشت طفلکم خودم از ده روزگی بهداشت ببر دکتر ببر اینور ببر اونور ببربیمارستان بستری شو..همه رو تنها بودم..بودن اما نخواستم کمکی کنن خودم تنهایی از پسشون براومدم سخت بود ولی خداروصدهزار مرتبه شکر تونستم انشالابقیشم میتونم

ناشکری نیست عزیزم
همه مثل همیم
منم حس میکنم هیچی مثل قبل نیست

نه عزیزم واقعا این روزا خیلی سخته.نه تو شرایطش بودیم ن درکی ازش داشتیم یهویی ی مسولیت سنگین افتاده رومون و اینگه بیرون و جاییم نمیشه رفت.منم مثل شما حالم بد بود دیدم تا میخام بگم من حوصله ام سر رقته ی بغض بد گلومو میگرفت گریه میکردم تو تنهایی همش.اخرش ی ۴قل گذاشتم کنار دخترم بعد شبا با ماشین میرفتیم دور میزدیم و اینکه بیرون بخاطر باد نمیبردم‌وگرنه با ماشین میرفتیم دور دور.خیلی روحیم بهتر شد داغون بودم قبلش.ولی کنار اب و زیر درخت شبا بچه رو نبر حتی تو ماشینم باشی.
ماشینم فروختیم الان باز همون اش و کاسه است

من از ده به بعد بیرون میرفتم 😁

تا از چهل روز در بیاد یکم سخته
چون به نظرم و با اون چیزی ک دیدم تو دور و بریا تا چهل بچه سخته

لذت ببر اصن اینجوری نگو دیگه این لحظه هات برنمی‌گرده و من از ۲۰روزگی همه جا رفتم