مامانا دلم گرفته
من دیگه دخترم الان ۱ سال و ۴ ماهشه ولی هنوزم حس میکنم افسردگیم خوب نشده اصلا حس میکنم هیچ تفریح و سرگرمی ندارم هیچ تایمی ک برای خودم باشم ندارم
خواب دخترمم بهم ریخته چندوقته از وقتی بیدار میشه همشششش نق
خسته شدم وقتیم میخوابه باید غذا درست کنمو خومه رو جمع کنم
واقعا دیگه تکراری شده زندگی برام
من قبلا شاغل بودم بزا خودم مستقل بودم الان خداروصدهزار مرتبه شکر یه گل دختر دارم که سالمه اماا
خودم خوشحال نیستم اصن بعضی وقتا این حس بده میاد سراغم از همه چی بیزارم دایما خودمو نقد میکنم بچه ی من کمتر از هم سناش حرف میزنه با وجود اینکه من کلییی کتاب براش خریدم و گار میکنم باهاش از یه سنی دبگه تلویزیون روشن کرذم اونم گذری رد شه نگاه کنه یا کارتونی باشه وایسه ببینه بابت تمام اینا خودمو سرزنش میکنم من نه مادر گاملیم نه مادر کافی 😭
کسی هست مثل من باشه بااین چیزا درگیر باشه

همه همینطورین

شما مادر خوبی هستی شک نکن خب ماهم ادمیم چیکارکنیم والا ماهم خسته میشیم دل داریم انشالا این روزا میگذره

انگار منم ک‌این پیام گذاشتم ،تماما حرفای دل منه

انوقد خونه تمیز کردم دیگه از تکرارش خسته شدم وگرنه از تمیزی خیلی حالم خوب میشه
زودرنج شدم خیلی حوصله ندارم نه مسافرتی نه چیزی

منم همینم

چرا کارتون رو شروع نمیکنید من از وقتی رفتم سرکار حالم خیلی بهتر شده

منم مثل شما البته سابقه افسردگی دارم بیچاره همسرم و دخترم

همه مثل شما هستند بچه کل وقت آدمو درگیر میکنه برای خودت آهنگ بزار آرایش کن دور همی خانوادگی اینا برو .با دخترت برو پارک حال هوات عوض شه

منم مثل شما هستم خواهر
می‌دونم تلویزیون بده موبایل بده ولی خیلی موبایل دست میگیره و من خودمو سرزنش میکنم
دقیقا وقتی خوابه باید غذا و خونه جمع کنم مسافرت هم ک هیچی اووووف 😔