سلام مامانا خدا قوت
مامانایی که بچه های نزدیک دو سال دارید و واردید به بحث روانشناسی کودک به راهنمایی و کمکتون نیاز دارم❤🌹

دختر من از وقتی که راه افتاده یعنی یکسالگی بشدت شلوغ و پرتحرک هست و باید به همه چی دست بزنه و تجربه کنه چه تو خونه چه تو ماشین چه تو مهمونی  سعی کردیم خونه رو کاملا بی خطر و امن کنیم براش مبلمان و تمام صندلی ها رو کلا جمع کردیم چون میرفت از روشون میپرید پایین و به خودش آسیب میزد. باز از دل یه کار یا وسیله بی خطر یه کار خطرناک در میاره! از ۱۸ ماهگی تا الان هم شدت شلوغی ش بیشتر شده اصلا خودش تنهایی با اسباب بازی هاش مشغول نمیشه مدام باید یکی پیشش باشه باهاش بازی کنه وابستگیش هم به ما زیاده هر جا میرم باید دستمو بگیره باهام بیاد حتی داخل سرویس توضیح منطقی هم میدم که میرم و برمیگردم باز تنهاش بذارم دنبالم میدوه و وحشتناک گریه میکنه هشتاد درصد مواقع هم در حال نق زدن و گریه و بهانه گیری هست بدون اینکه گرسنه یا تشنه یا مریض باشه تو پوشک بستن و لباس پوشیدن هم اصلا همکاری نمیکنه گریه میکنه و فرار میکنه تو همون ده ثانیه هم که فرار میکنه بعضا سریع رو فرش جیش میکنه !!بیرون هم میبریم که انرژیش تخلیه بشه باز خونه اومدنی همش در حال گریه هست تو جمع ها هم با بچه ها زیاد بازی نمیکنه بیشتر میره سمت وسیله های اطراف. در حد پنجاه کلمه و پشت سرهم یکی دو کلمه فعل و فاعل حرف میزنه ولی اکثرا دلیل گریه هاشو نمیگه.این کاراش استرس منو هم بشدت زیاد کرده
با شلوغکاری و ریخت و پاشش زیاد مشکل ندارم مشکلم با نق و گریه هاشه

سوالم اینه که تجربه مشابهی داشتید؟ راهکاری دارید لطف کنید؟بعد از چه مدت گریه هاش کمتر میشه؟ 

تصویر
۷ پاسخ

خب اکثر بچه ها همینطورن ،حالا اینا که گفتی به شدت با غذا بودن را هم به پسر من اضافه کن

بابا تو رو خدا رو بچه ات عیب نذار خدا رو شکر کن که سالمه همه ی این ویژگی ها هم که میگی واسه این است که بچه ات خیلی شلوغه و کنجکاوه ، همه ی بچه ها اکثرا تو این سن اینطورین دختر من وقتی میره بیرون ، وقتی یه بچه میبینه زود سمتش میره و صورتش چنگ میزنه اونوقت باید به بچه ام اسم بذاره ، بشین خونه ات خداتو شکر کن

پسر منم همینه

فکر میکنم اقتضای سنش باشه
باید برای هر ثانیه بچه ها یه برنامه داشته باشی... بچه های الان مثل ما نیستن ک بتونن در حد چند دقیقه حتی بیکار بشینن
در ضمن بچه وقتی بفهمه با گریه و نق میتونه به خواستش برسه باز تکرارش میکنه
سعی کنید بیشتر همون تو خونه حتی مشغولش کنید بهش مسوولیتای کوچیک در حد جابجایی وسایل بدید بخصوص وسایل خودش

پسر منم همین ویژگی هارو داره منم دیگه رد دادم چاره ای نیس تا بزرگ بشن باید تحمل کرد

خوابش خوبه؟؟؟؟؟؟؟

عزیزم این چیزایی ک شما گفتی اکثر پسر منم داره اما رو حساب اقتضای سنشون زیاد حساس نمیشم گاهی وقتا ب شدت خسته میشم عصبی میشم دعواش میکنم اما زود پشیمون میشم
بیشتر سعی میکنم باهاش همکاری کنم و نذارم لجبازی کنه
اما در کنار همه ی اینا ب شدت خونگرم و مهربون و اهل رقصه 😍💃👩‍❤️‍💋‍👩
همه ی فامیل عاشقشن♥️
اما در کل مادر بودن سخته بچه ها تو سن خیلی کنجکاو و پر تحرکن از طرفی عاقل نیستن متوجه خیلی چیزا نمیشن
ما باید مدارا کنیم
اما مدارا کردن ب این معنی نیست ک بیخیال تربیتشون بشیم

سوال های مرتبط

مامان ریحانه مامان ریحانه ۲ سالگی
سلام مامانا خدا قوت
مامانایی که بچه های نزدیک دو سال دارید به راهنمایی و کمکتون نیاز دارم❤🌹
دختر من از وقتی که راه افتاده یعنی یکسالگی بشدت شلوغ و پرتحرک هست و باید به همه چی دست بزنه و تجربه کنه چه تو خونه چه تو ماشین چه تو مهمونی  مثلا مبلمان و تمام صندلی ها رو کلا جمع کردیم چون میرفت از روشون میپرید پایین و به خودش آسیب میزد از ۱۸ ماهگی تا الان هم شدت شلوغی ش بیشتر شده اصلا خودش تنهایی با اسباب بازی هاش مشغول نمیشه مدام باید یکی پیشش باشه باهاش بازی کنه وابستگیش هم به ما زیاده هر جا میرم باید دستمو بگیره باهام بیاد حتی داخل سرویس توضیح منطقی هم میدم که میرم و برمیگردم باز تنهاش بذارم دنبالم میدوه و وحشتناک گریه میکنه هشتاد درصد مواقع هم در حال نق زدن و گریه و بهانه گیری هست بدون اینکه گرسنه یا تشنه یا مریض باشه تو پوشک بستن و لباس پوشیدن هم اصلا همکاری نمیکنه گریه میکنه و فرار میکنه بیرون هم میبریم که انرژیش تخلیه بشه باز خونه اومدنی همش در حال گریه هست تو جمع ها هم با بچه ها زیاد بازی نمیکنه بیشتر میره سمت وسیله های اطراف. در حد پنجاه کلمه و پشت سرهم یکی دو کلمه فعل و فاعل حرف میزنه ولی اکثرا دلیل گریه هاشو نمیگه.این کاراش استرس منو هم بشدت زیاد کرده

سوالم اینه که تجربه مشابهی داشتید؟ راهکاری دارید لطف کنید؟بعد از چه مدت گریه هاش کمتر میشه؟ 
مامان ریحانه مامان ریحانه ۲ سالگی
سلام مامانا خدا قوت
مامانایی که بچه های نزدیک دو سال دارید به راهنمایی و کمکتون نیاز دارم❤🌹
دختر من از وقتی که راه افتاده یعنی یکسالگی بشدت شلوغ و پرتحرک هست و باید به همه چی دست بزنه و تجربه کنه چه تو خونه چه تو ماشین چه تو مهمونی  مثلا مبلمان و تمام صندلی ها رو کلا جمع کردیم چون میرفت از روشون میپرید پایین و به خودش آسیب میزد از ۱۸ ماهگی تا الان هم شدت شلوغی ش بیشتر شده اصلا خودش تنهایی با اسباب بازی هاش مشغول نمیشه مدام باید یکی پیشش باشه باهاش بازی کنه وابستگیش هم به ما زیاده هر جا میرم باید دستمو بگیره باهام بیاد حتی داخل سرویس توضیح منطقی هم میدم که میرم و برمیگردم باز تنهاش بذارم دنبالم میدوه و وحشتناک گریه میکنه هشتاد درصد مواقع هم در حال نق زدن و گریه و بهانه گیری هست بدون اینکه گرسنه یا تشنه یا مریض باشه تو پوشک بستن و لباس پوشیدن هم اصلا همکاری نمیکنه گریه میکنه و فرار میکنه بیرون هم میبریم که انرژیش تخلیه بشه باز خونه اومدنی همش در حال گریه هست تو جمع ها هم با بچه ها زیاد بازی نمیکنه بیشتر میره سمت وسیله های اطراف. در حد پنجاه کلمه و پشت سرهم یکی دو کلمه فعل و فاعل حرف میزنه ولی اکثرا دلیل گریه هاشو نمیگه.این کاراش استرس منو هم بشدت زیاد کرده

سوالم اینه که تجربه مشابهی داشتید؟ راهکاری دارید لطف کنید؟بعد از چه مدت گریه هاش کمتر میشه؟