قبل اینکه هانا به دنیا بیاد فکر میکردم همه اینایی که اعصاب بچه ندارن خیلی مادرهای بدی هستن،همش میگفتم‌من خودم خواستم بیاد به این دنیا پس باید صبور باشم
ولی چند هفته ای میشه که دیگه نمیکشم واقعا
از هر نق و غرش خسته شدم،لذتی نمیبرم،نمیدونم شاید چون تنهام و کسی دورم نیس و از صبح تا شب تو خونه ام با هانا
یا مثلا قبل بارداری کلی پکیج آموزش خواب گرفتم گوش دادم نکته برداری کردم،ولی الان تو بغلم باید راهش ببرم تا بخابه!سه هفته خودمو کشتم کلی گریه کرد ولی نتونستم عادت رو ترک بدم براش،نمیدونم خیلی پر از غر شدم😅

باید بچه روزی چند ساعت از مادر جدا باشه که مادر ریکاوری بشه مشکل ما اینه کسی رو نداریم که بچمون رو بهش بسپاریم
ما مادر بدی نیستیم فقط خسته ایم همه این اعصاب نداشتنا هم عادیه
کلی بار مسئولیت بچه و زندگی رو دوشمونه

مامان هانا کجای تهرانی

وای منم
کمر دردم هستم خیلی
خیلی سخته مادر شدن

اشکال نداره عزیزم،همه همینطورن واقعا یوقتایی باید یکی باشه چن ساعتی رو کمک بده که مادرم بتونه استراحتی بکنه
از همسرت بخواه وقتایی که خونست نگهش داره تا بتونی استراحت هرچند کوتاهی داشته باشی
چون شما که سرحال باشی هم به خونه وهم به خانواده این انرژی رو تزریق میکنی

تنهایی خیلی سخته
من خودم هیچ کمکی ندارم جز گاهی خواهرم که اونم سر کار میره سختشه
با اینکه خانواده ام دو کوچه اونورن
خانواده همسرمم بالا
ولی همیشه تو نق و نوق بچه ام تنهام

بخدا اینقد وروجکن ک نگو از ۶ونیم صبح یکسره بیدارم مثلا اومدم ظهر بخوابم خانوم بااینکه مث چی خوابش میومد هی نق میزد ونخوابید والان سرم داره میترکه

گهواره داری؟