خانوما یک تجربه از خودم میگم شاید به درد شماها هم بخوره
من زیاد حرفای دکتر هلاکویی رو برای تربیت بچه گوش میدم و پیج های دیگه رو هم میخونم، میگن جای خواب بچه رو جدا کنید از ۵-۶ ماهگی
من خودم چون اتاق دخترم بخاری نداشت نتونستم اون موقع جدا کنم، از ۹ ماهگی جداش کردم و توی اتاق خودش روی تختش خوابوندم… ماه اول رو خودم تنهایی توی اتاقش می خوابیدم روی زمین البته سعی میکردم بیشترین فاصله رو از تختش داشته باشم تقریبا جلوی در میخوابیدم، از ماه بعد هم توی پذیرایی میخوابیدم که اگه بیدار شد صداش رو بشنوم، واااقعا راحت شدم خیلی خیلی کم بیدار میشه و الانم تقریبا تا ۷ صبح بیدار نمیشه، اصلا نگید وااای بچه گناه داره و چجوری دلت میاد و … اگرم بچه تون اتاق جدا نداره بازم با بیشترین فاصله بخوابونید چون میگن بچه توی خواب بوی شیر و سینه مادر رو میفهمه برای همین تند تند بیدار میشن، در آینده هم بچه های مستقل تری بار میان

کارخوبی کردی منم دخترم جدا میخوابه ازما

منم جداکرده بودم ماه قبل تب کرد ومن متوجه نشده بودم خدارحم کرد دیگه میترسم جداش کنم

من اگ حریف بی قراریا و شیر شبش میشدم همینکارو میکردم

من میخوام تا زندم کنارم بخوابه مگه چقدر بچه ان پسره بزرگم که جدا شد ازم همیشه حسرت میخوردم

دقیقا همینطوره که گفتی ما چون یه اتاق داشتیم دخترم تو تخت خودش می‌خوابید ما هم رو تخت خودمون از وقتی تونست از لوازم دست بگیره پاشه دیگه رو تختش نزاشتیمش و رو زمین کنار خودمون می‌خوابه و تند تند بیدار میشه تا شیر بخوره

من سر پسر اولم از ۹ ماه با فاصله خوابوندم از خودم و جدا کردم کلا ولی ۲ سالگی باز خواست پیش ما بخوابه
الانم که ۵سال و نیمه س پیش ما میخوابه!
از یه سنی ب بعد خودشون میخوان ک جدا بشن

قبلا بچه تون چند بار برای شیر بیدار میشد؟و یعنی بعد جدا کردن جای خوابش دیگه برای شیر بیدار نمیشه؟

آینده رو از کف دست بو نمی کنیم با خط اول جمله هات موافقم جز اخرش