خانما یه تجربه روانشناسی واقعی میخوام بهتون بگم
خانمایی که فکر میکنند بچه نمیفهمه و زمان زیادی بچه رو خونه مادر بزرگ میذارن یا مهد یا پرستار
شوهر من الان ۴۰ سالشه از وقتی پدر شده بار ها از احساساتش در مورد حتی یکی دوسالگیش که تصویر کمرنگی از اینکه همیشه خونه مامان بزرگش بوده میگه و همه رها شدگی داره تو ذهنش مرور میشه که مثلا دائم مهد بودم ، مامانم تنبل بود منو میذاشت خونه مادر بزرگم ، یا هزارتا تجربه ای که از نظر خیلی مامانا عادیه
و

هیچکی از سر خوشی بچه شو پیش بقیه یا مهد نمیذاره
چیکار کنیم وقتی مرخصی زایمان ۹ ماهه و باید برگردی سرکار
اینقدم شرایط اقتصادی افتضاحه که حقوق یه نفر جوابگو نیس
مطمعنا مادرا حتی بیشتر از بچه استرس جدایی از جگر گوشسونو میکشن

بله و منی ک از زمانی کک یادم میاد همش مهد بودم و غذای خونه نخوردم
قبلا کنار پارک آزادگان یک مهد بود ک اسمش نی نی کوچولو بود و چند ساله خرابش کردن من از دو سالگی تا ۶ سالگیم اونجا بودم ی جورایی اونجا رو خونه ی خودم میدونستم از بس مهد بودم با خونه اقوام غریبه بودم و من حس بدی دارم برا اینه ک من الان نمیزارم کسی ب بچه ها م نزدیگ شه حتی از دوس داشتنشون
من لچه هامو ب قولا پر محبت بلر آوردم و خیلی دوستشون دارم

اخی چ بد
ولی مرسی تجربه خوبی بود