خانما میشه هرکی هستش راهنماییم کنه چه حسیه من نسبت به بچم دارم اوضاع زندگیمون خداروشکر بد نیست با شوهرمم خوبیم از وقتی بچم دنیا اومده هر وقت میبنمش اشکم در میاد خودش باخودش بازی میکنه هی بخودم میگم من مادر بدیم چرا تنهاش گذاشتم میخنده قلبم درد میگیره گریه میکنم بی دلیل همش دلم میسوزه براش خیلی بده هیچکاری نمیتونم بکنم هرکاری میکنم عذاب وجدان میگیرم الان بچم تنهاس حتی یه دقیقه تلوزیون دیدن بچم بیچاره ساکته باخودش باز میکنه میخنده
هرروز دارم بدتر میشم

به بچت وابسته شدی منم حس میکنم فقط اذیته بچه هامو نمی‌ذارم بهش دس بزنن پسرمم لج میکنه بدتر میکنه همسرم میگه بریم مسافرت میگم نه بچه اذیت میشه میترسم برا واکسنم ببر که مریض میشه خدای نکرده تشنج‌ میکنه 😭😭😭😭

بنظرم طبیعیه گلم،منم خیلی شدید اینجوریم،آخه از عشق زیاد به بچمون اینجوری میشیم،من از خنده هاشم اشک شوقم سرازیر میشه،وقتی دست وپاهای کوچولوش میبینم اشکم میاد که این چقد کوچولو وناتوانه وبه من نیاز داره.خلاصه سر هر خوش وناخوشش اشکم لب مشکمه.

عزیزم حتما یه دکتر روانپزشک خوب برو شما به کمک احتیاج دارین و اون بچه هم به شما احتیاج داره

افسردگی گرفتی

قشنگ منی

منم اینجوریم

خیلی خوبه که تنهایی بلده بازی کنه

سلام عزیزم حتما مشاوره یا تراپی برو

منم همینطوریم بچم آرومه ولی مثلا میرم غذا درست کنم همش میگم چرا تنهاش گذاشتم من مادر بدیم

افسردگی بعد زایمان نگرفتی؟