متنفرم از دایه های مهربان تر از مادر که فقط حالمو بهم میزنن...واسم چون امکانش نیست با بچه زیاد بیرون نرفتم تا الان که ۷ ماهشه،زیاد خونه این و اون نرفتم،به همین علت هم بچم بجز خانواده خودم و خانواده همسرم زیاد کسیو ندیده...حالا اگه بجز اینا کسیو ببینه ممکنه گریه هم کنه،بهشون حالا حالا نمیخنده،نگاهشون نمیکنه،میبینی حتی ممکنه بچه من که کلا خونمونو دور میزنه و بهم میزنه پیش اونا تکون نمیخوره،بعد فکر میکنن بچه من مشکل داره و هی میخوان امتحانش کنن،ماهی یه بار سالی یه بار پیداشون میشه من خودم زیاد راحت نمیشم انتظار دارن بچه همون اول بگه بخنده

حق داری عزیزم،متاسفانه دهن بعضیارو نمیشه بست،همش انرژی منفی میدن

عزیزم منم مثل شما هستم تنها راه اینه اهمیت ندی بهشون والا ما خودمون از همه خوشمون نمیاد چرا یه بجه ی کوچولو باید مجبور باشه با همه ارتباط بگیره .

عزیزم خب دختر منم اینجوریه چه ربطی داره برن گم شن بابا

بگو بچم غریبی میکنه استعداداشو به ما فقط نشون میده میخواد شماها تو کف بمونین😁

عزیزم اصلا خودتو ناراحت نکن بگو من از شما خوشم نمیاد چه برسه به بچم