خاطره من از زایمان طبیعی
قسمت اول
من بعد از تحقیق راجب هر دو نوع زایمان تصمیم گرفتم زایمان طبیعی رو انتخاب کنم و مدام خاطرات زایمان دیگرانو میخوندم. اما ترس ها و سوالات زیادی هم داشتم. خیلی از اطرافیانم از روی دلسوزی میخواستن منو از این تصمیم منصرف کنن مخصوصا مادرشوهر و زنداییم که خاطره ی تلخی از زایمان طبیعی داشتن. تنها مادر و همسرم این تصمیم رو قبول کرده بودن و منو تشویق میکردن.
اما ترس های من و حرف های اطرافیان از این قرار بود:
میخوای انقدر درد بکشی که چی بشه؟ برو سزارین خودتو راحت کن
تو با این لاغری و ضعیف بودنت جون زایمان طبیعی نداری که
بخیه و برش زایمان چقدر دردناکه؟
آیا معاینه های هنگام زایمان به همون وحشتناکی هست که زندایی میگه؟
و ....
ضمنا من کل دوران بارداری رو بخاطر تهوع شدید و ضعف جسمانی ناشی از جراحی آپاندیس(یک ماه قبل از بارداری) استراحت کرده بودم و تقریبا میتونم بگم تا هفته ۳۷ هیییچ فعالیت به خصوصی نکردم و به ندرت کار خونه انجام میدادم. چون در توانم نبود.
و اما در هفته ۳۶ وقتی برای اولین معاینه لگن رفتم ...

زود تر بنویس بقیه شو 😁😁

از زایمان طبیعی ترس نداریم خواهر از افتادگی رحم و مثانه بعدش بیشتر میترسیم مادر من چند بار عمل کرد و رحم و ..بالا کشید اما فایده نداشت ...اخر سر مجبور ب تخلیه رحم شد ...عمهام همسن مادرم هستن و سزارینی الان ۶۰ سالشونه و هیچ مشکل زنانگی ندارن اما مادر من ی پاش بیمارستان بود گل جوونیش ...

خبببببب 😁😁
ااین داستان ادامه دارد

زایمان قبلیتونه؟ چون اینجا زده ۲۳ هفته

طبیعی اینقدر درد داره مثلا بیهوش نمیشن از درد؟