خانما میشه کمکم کنید
حال روحیم افتضاحه شبا بدتر میشم حوصله کسی را ندارم
همش منتظرم یه جا پیدا کنم کسی را نبینم که ازم بپرسه چته بشینم گریه کنم
با اینکه هیچ بی توجهی ندیدم اینطور شدم

همش نگران بچمم که خدای نکرده چیزیش نباشه یا چیزیش نشه

عزیزم کاملا طبیعیه اولا همینطور میشه آدم رفته رفته خوب میشی به چیزای خوب فکر کن سعی کن با همسرت حرف بزنی آروم بشی یا هر کسی که میتونه با حرفاش آرومت کنه روزای خوبی تو راهه

منم اينجوري بودم . بچم گريه ميكرد منم باهاش گريه ميكردم . و همش فكر ميكردم بچمو ميخوان از من بگيرن . يا نكنه بچم منو دوست نداشته باشه و توو بغل ديگران ارووم بشه . اينا افسردگي بعد از زايمان هست . ولي خودت بايد به خودت كمك كني كه زود برطرف بشه . گريه هم بكن كه سبك بشي ، ولي سعي كن مادر شادي باشي

عادیه☹️

منم روزای اول حال خیلی بدی داشتم مخصوصا از غروب یه دلشوره و اضطراب بدی میومد سراغم تا ۲۰ روز اینطور بودم کم کم بهتر شدم.خیلی هم گریه میکردم..

میگذره هرچیزی دورانی داره امیدت به خدا باشه

منم همینطوره

افسردگی بعد از زایمانه
سربچه اولم دقیقا اینجور بودم تا مدت ها و خیلی حالم بد بود همش بی دلیل گریه میکردم میترسیدم بخوابم بچم تو خواب نفسش بگیره فکرای مزخرف
هیچ جا نمیتونستم برم دوس داشتم تنها باشم از شب وحشت داشتم
سر دومی هم همینجور شدم ولی سر ۴۰روز خودمو جمع و جور کردم هنوزم بعضی وقتا فکرای بد میاد تو سرم
ترس و استرس میگیرم

دقیقا شماهم حال منو داریدمن الان ۳۲روز زایمان کردم خداروشکر بهتر شدم اینا عوارض افسردگیه یه مدت بگذره بهترمیشید

عزیزم سعی به چیزای خوب فکر کنی خدایی نکرده افسردگی میگیریا