مامانا من هرجا بخام برم مهمونی خونه مادرم یا مادرشوهرم یاهرجای دیگع دخترم ی غریبه ببینه گریه میکنه
نه گریه معمولی هااا جیغ های بنفششش بخدا ۹ ماهه دو سه بار فقط رفتم مهمونی ، ازبس تو خونه موندم افسردگی گرفتم دیروز بعد مدت ها رفتم خونه مادرم حالم عوض شه ۲ ساعتت بکوب جیغ زد اخرش با چشم گریون برگشتم خونه
کسی هس بچش مث دختر من باشه
بخدا دیگه نمیکشم. این بچه کاری کرده باهام ک تو دلم میگم پشیمونم از بچه دار شدن😔😔

تنها راهش اینه زود به زود بری براش عادی بشه بچه منم همین بود اول میبردمش خیابون پیاده روی ماشینارو میدید موتورها رو میدید بعد پارک کنار بچه ها بعدم خونه اقوام
همه اون جاهایی که گفتم اولش با غر و گریه و ناراحتی و ترس بود منتها منو باباش حواسشو پرت میکردیم با جغجغه و کلی اسباب بازی و شعر و دلقک بازی
درحدیه هر جا میرفتیم یا حتی گاهی الان میریم مسخرمون میکنن و میخندن هنوز بهمون ولی خب چه کنیم بچه پر از چالشه

عزیزم نمیشناسه باید زود زود بری ک براش عادی بشه من خونه خواهرم میرم دخترم نیم ساعت اول غریبی میکنی بعدش دیگه کلا بغل بقیه اس با من کار نداره در کل باید زیاد ببینه ک چهرشون براش آشنا یاد

بچه یه نفر طولانی مدت ببینه نمیشناسه خب طبیعی گلم اونروز رایان به شوهر خواهرم دید گریه کرد نمیشناخت

خب گلم طبیعیه نمیشناسه رایان هم همینجوری غریبه میبینه گریه میکنه حتی بغلشم میره ن جیغ نمیزنه یک لحظه گریه میکنه

خب گلم بیشتر و تند تند برو

بچه منم همینجوره ولی نه ک ی ریز گریه کنه فقط از بعضی ادما میترسه حتی نگاهش کنه هم گریه میکنه و اصلا سمت اون ادم نمیره

من یکم دیر ب دیر میرم خونه مامانم بعد اونا رو نمیشناخت اولش گریه میکرد
شاید یه چند باری ادمارو ببینه خوب بشه

یعنی از دیدن آدمای دیگه گریه میکنه؟
دختر من اونایی که تند تند میبینه رو میشناسه اونایی ک نمیشناسه اگه بغلش کنه گریه میکنه