منو دخترم گندم از صبح تا شب تو خونه تنهاییم شاید هفته ای یبار بریم خونه مامانم یا مادرشوهرم یعنی کلا پیش خودمه. حالا با وجود اینکه هم اتاق خوابش جدا هس و هم شبا راحت میخابه اما روزا خیلی بهم وابسته هس فک کن اگ تو خونه تو ی اتاق دگ یا اشپزخونه باشم نبینتم میزنه زیر گریه یا همش میاد تو پام خلاصه یجوری میاد میچسبه چند بارم گداشتمش پیش مامانم یا مادرشوهرم بیرون کار داشتم تا برگشتم دنیا رو گریه کرده بود. من واقعا نمیدونم با این همه اصطراب جداییش باید چیکار کنم؟ نمیدونم باید بیشتر بعلش کنم یا ن برعکس. اما خب هر چی هم بعلش میکنم وابستگیش انگار داره بیشتر میشه ک کمتر نمیشه. بنظر شما بهترین رفتار تو این دوران چیه؟؟

پسر منم اینجوریه مهلت یه سرویس ندارم برم بیام خون گریه می کنه

درسته اقتضای سنشه، ولی با چند تا بازی میتونی کم کم برطرفش کنی، چون هم خودت اذیت میشی هم بچه طفل معصوم.
بازی قایم موشک، دالی موشه، گل یا پوچ، پیچیدن اسباب بازی تو کاغذ رنگی یا فویل، قایم کردن اسباب بازی زیر کاغذ رنگی که با چسب به زمین چسبوندی و خیلی بازی های دیگه کمک می‌کنه بهش

دختر منم وابستگی شدید داره بهم
ولی بااین حال میزارمش پیش مادرشوهرم یا برادراش
یکم گریه میکنه ولی بعد ساکت میشه فقط اگه خوابش بیاد یا گرسنه اش باشه ساکت نمیشه
ولی تا من میبینه میزنه زیر گریه 😅

اقتضای سنشه، همه بچها همینن تواین سن هیچ اظطراب و عیب و ایرادیم نمیشه اسمشو گذاشت

عزیزم بازی قایم موشک خیلی خوبه
روزها توی خونه مثلا ده دقیقه بشین کنارش باهاش بازی کن بعد یکم ازش فاصله بگیر تا با خودش مشغول بشه
البته دختر منم جدیدا خیلی بهم میچسبه ولی خوب پیش بقیه هم میمونه

باید صبوری کنی
چ توقعی داری ازش
بزرگ تر بشه خوب میشه .
دیگه بچش
اگه ماها که بزرگم هستیم ی‌شهر دیگه تنها باشیم مثلا ی احساس بدی داریم
اینا ک دیگه بچن
احساس امنیت ندارن