بخدا دیگه بچه نمیارم خسته شدم انقد استرس تحمل کردم شوهرم. همش داره عیب میزاره رو‌بچم چرا دستاش و تکون میده چرا ب صدا بلند واکنش نشون نمیده ب صدا کم میده همششششش نگرانه همش نگاش میکنه من خودم انقد استرسی هسم با این کاراش دارم روانی میشم نمی‌دونه اینا طبیعیه 😭😭😭😭😭

بگو زمان بده همه چی به موقعش اتفاق میفته از پشت کوه اومده یا هفت ماهس نمیدونه و عجله داره

واااا تازه پسر من که 4 ماهشهر به صدا کم واکنش نشون میده

شوهرمن ک خیلی منطقی رفتار میکنه شکرخدا
کلا من ازین مشکلا ندارم فقط وای ب حالم اگ ب بچه شیر بدم اون شب مثل شبای دیگ جیغ وگریع کنه منو ول نمیکنه تو حبوبات خوردی این نفخ کرد اوووف

منم برعکس شوهرم اون کلا بی خیاله من همش از درون خودمو نابود میکنم که چرا اینجوریه چرا اونجوریه

خداااا درد منم همینه شوهرم پسرمو با پسر برادرش مقایسه می‌کنه که دوسالشه اون چرا موهاش روشنه پسرما سیاهه اون پوستش سفیده پسر ما قرمزه اون سه کیلو و نیم بود پسر ما چرا سه کیلو بود اون چرا سر تایم بدنیا اومد پسرما چرا زودتر بدنیا اومد دارم روانی میشم از دست حرفاش بخدا دلم میخواد سرمو بکوبم تو دیوار میگم بابا بچه ما تازه ده روزشه تا دوسالگی کلی تغییر می‌کنه ولی حالیش نمیشه

برعکس شوهر من اگر یهو چیزی بگم میگه انقد عیب رو بچم نزار😀

شوهر منم اینطوریه
واااای مخصوصا روزای اول خیلی ایراد میگرف از بچه منم ک زاچ
حالم خوب نبود حالا هی بیا براش توضیح بده
خب نمیدونن ک طبیعیه

هعی خواهر همدردیم عوضش مادر شوهر من منو روانی کرده انقدر ب پای بچم گیر داده یبار میگ پاهاش کوتاهه یبار میگ پاهاش پرانتزیع ولش کن محل نزار اصن میدونم سخته اما بیخیال باش چاره چیه والا انقد ک گفته من همش ب پاهای بچم نگاه میکنم غصم میگیره