داشتم عکس‌ نوزادی بچه ها می‌دیدم یاد اون روزا افتاده وقتی بچه‌دومیو زاییدم پسرم یکسالش بود روز اول رفته بودم خونه مامانم خواهرامم‌اونجا بودم منم خسته خسته داغون مامانم گفت باید شیریش بدی وقتشه همون موقع پسرم آمد گفت بغلم کن یددستم پسرم یه دست دخترم مامانم آمد دخترمو گرفت زیر سینم خواهرامم سینمو گرفت گذاشت تو دهنش منم خوابیدم چ‌خوابی هم رفتم انگار مرده بودم دوتا بچه هم بغلم😂😂بدبخت مامانو خواهرم مسئول بودن فقط بیان بچه رو بزارن زیر سینم و سینمو بگیرن ک بچه خفه نشه ک من بخوابم یادش بخیر هممون چه ذوق کیفی داشتیم

الان تایپیکتو دیدم یاد خودم افتادم..مامانم تا روز ده پیشم بود ولی اصلا کمکی نمیکرد..تو بیمارستان شب اول من داشتم میمردم گرفت خوابید من خودم بچه بیدار میشد گریه میکرد به بدبختی برش میداشتم سینه میذاشتم دهنش بلدم نبودم درست...
تا روز ۵ بستری بودم اومدیم خونه هم مامانم فقط تو حموم اولش کمکم کرد و اون پنج روزی اونجا بود کمکم غذا فقط درست میکرد و خدا لعنت کنه نامزد قبلی ابجیمو با حرفاش مامانمو پر میکرد و کارایی میکرد اشکمو در میاورد....

بزرگه بهانه سینه رو نمیگرفت.من دخترم ۲سال و دوماهش بود هنوز که هنوزه از عذاب وجدان میمیرم😔

چ کیفی کردم خدا واسه هم نگهتون داره

آره خیلی حس قشنگیه آدم همه غموغصه هاشویادش میره

من از اون روزا خاطرات خوبی ندارم متاسفانه