۷ پاسخ

پسر منم همینه حتی وقتی خودش با یه ماشین یا اسباب بازی سرگرم میشه بازم من باید پیشش باشم فقط وقتی باباش بیاد به کارام می رسم اونم نصفه نیمه

دقیقا پسر منم اینجوریه

پسر منم قبلا خیلی خوب بازی میکرد تنهایی اما از ۱۸ ماهگیش ب اینور اخلاقش عوض شده دائم میخا کنارش باشم بازی کمیم منم بعضی وقتا از پا درد نا ندارم دلش میخا چرخ بزنیم تووخونه ب نظر من اگه میخوی ب کارات برسی ی تایمی بازی کن خسته بشه یا خوابش ببره کارات کن یا خودش سرگرم بشه با ی چبزی

همش چسبیده به من اسباب بازی هم دوس نداره گیر داده به خاموش روشن کردن چراغای خونه

همش دنباله منه بازی نمیکنه

پسر منک بچگک اینجوری نیس از اول خودش تنهایی بازی می‌کرد
یبارم نشده بگ بیا باهام بازی کن خودش راه میره و بازی میکنه
حالا اینک نمیگ نمیدونم خوبه یا ن

عزیزم این مرحله رو همه دارن دختر منم همش میزنه رو زمین میگه بیا پیشم بشین
یه تایمی در روز با اون بازی کن بعدش بیا ب کارات برس یا بزار با باباش بازی کنه

سوال های مرتبط