دخترم سه سالشه یکی دو ماهه به شدت به پدرش وابسته شده در حالی که پدرش زیاد خونه نیست منم زیاد خونه نیستم و شاغلم ولی یه جوری باباش و میخواد واقعا دیوانه میشم خیلی از نظر عصبی به هم ریختم همه چیز و من براش می‌خرم همه جا می ببرمش بعد میگه بابا رو دوست دارم تو رو دوست ندارم قشنگ میفهمم اصلا به من حسی نداره شاید بگید بچست نمیفهمه ولی اصلا اینطور نیست مادرم قشنگ میفهمم حس عاطفیش به من صفره نمیدونم چه کنم؟ یعنی اقتضا سنشه؟ بچه های شما هم اینطور میشن یا نه؟

نه پسر من اینجوری نیست همه رو دوست داره منو از همه بیشتر ، هر بچه ای یجوره دیگه

از ۳ سالگی تمایلشون به پدر بیشتر میشه واین برای رشد شخصیتیشون عالیه
اصلا ناراحت نباش،خیلی هم خوبه

پسر منم اینجوری بود گذاشتمش مهد همچین منو میخواد که الان چسب منه

یکیش اینه دخترا که کلا بابایی هست و اگه نیستن هم میشن یکیشم شاید اون وقت کوتاه که با پدرش داره بیشتر بهش خوش میگذره بازی می‌کنه باهاش توجه بیشتر بهش می‌کنه بچه ها بیشتر جذب توجه میشن مثل هم صحبت هم بازی وقت گذاشتن ....

حالا فک کن دختر من به منو باباش هیچ حسی ندارع
همش فک و فامیل مثلا خالش زنعوش

انگار دختر منو توصیف کردی

پسره منم همینجوری شده ولی من اصلا ناراحت نیستم ، وقتی میره کنار شوهرم انگار خیلی راحتتر پیشش خوابش میبره ولی کنار من ن ،واقعا ناراحت نمیشم و دوست دارم

دخترا بابایی هستن بعدم چون تربیت بیشتر با مادره با پدر صمیمی ترن

بله دقیقا دختر منم همینجوری شده قبلا وقتی شوهرم میرفت بیرون باهاش خداحافظی میکرد ولی الان تا میفهمه میخاد بره یکساعت قبل و بعد رفتنش شدید گریه میکنه با اینکه خیلی به خودم وابستس