خیلییییییی بیزارم بین بچه ها دخالت کنی
ولی متاسفانه این بزرگترای فامیل نفهم تشریف دارن (ننه و پدربزرگ)بعد میبنی ما ک مادرو پدرشونیم ب هیچ جامون نیستا راحت و سریع باخنده و شوخی از کنارشون رد میشیم ولی این بزرگترا انگاری مثلا چی میمونه براشون جالبه بعدش بچهاباهم میرن باز میکنن میدون میخندن میزنن اشتی و بغل و بوس میدونی چی میگم تهش ضایعه شدن میمونه و بی احترامی واسه طرف ایکاش شعورشون برسه که بین بچه ها دخالت نکنن
امروز دوسه سری به بچم بی احترامی کرد چیزی نگفتم ینی هنگ بودم مث خنگا چیزی نگفتم ولی عهد بستم دفعه بعدی اگ بی احترامی کرد دقیقن مث خودش جوابش و بدم ادمیم ک اینجورچیزارومیبینم راحت قید طرف و میزنم واسمم مهم نیس کیه چیه ولی خب این لال شدنه چی میگ نمیدونم شاید چون ناراحت نشه بی احترامی نشه بخاطر کسی یا حوصله یا پختن و.... ک ساکتم ولی بیزارم ازاین حالت شماها چی؟؟

من که بچه ندارم خدا میدونه چه معضلاتی پیش رومه😅

ولی خب مادربزرگ پدریم از روی دوست داشتن و شوخی به داداشم که تنها وارثشونه و جونشون به جونش بستس وقتی بچه بود مادربزرگم به شوخی میگفت ای پدرسگ توله سگ و فلان.
مامانم میگفت عه عزیز این چه حرفیه؟
بابامم به مادرش اخم میکرد که اینا چیه میگی.

دیگه نگفت

دفعه بعد محترمانه بگو
من مادرشم اگر بچم کار اشتباهی کرده به من بگین من باهاش صحبت میکنم در غیر این صورت اجازه نمیدم شخصیت و شان بچمو تخریب بشه