چرا من اینقد تنهام ازتنهایی خودم دلم می گیره نه دوستی نه رفیقی خانواده همسرم که پی زندگیشونن محل نمی دن خواهرامم که نمیاد شاید ماهی یه بارشوهرمم که همش سرکار همش دو سه ساعت خونه اس اونم تو گوشی
اینقد تنهام مونذم وقتی کسی میاد پیشم ذوق می کنم ولی نمی دونم چرا دوم ندارع رفت امدم باکسی

من اگه میتونستم تنهایی بیرون برم اصلا خونه کسی نمی‌رفتم
عاشق اینم با عسل بریم خرید بریم رستوران یا کلاس مادر و کودک
ولی بخاطر محیط زندگیمون حتی تا سوپری سر کوچه هم نمیشه برم
یک بار برای آنتی با خواهرم رفتم سونو چون همسرم نتونست منو ببره
بیچاره خواهرم بیشتر از من ذوق کرد که با هم بیرون رفتیم اونو سونو گرافی ینی
عاشق مال گردی هم هستم اما خب نمیشه

انگار همه درا به روم بسته شده دنبال هرکاری میرم نمیشع یا بابچع نمیشه تو خونه انگار تو زندانم نفسم بالا نمیاد حالم بدع

کلا یکی از دلایلی که حالم بدع کارای پسرمه واقعا خیلی شلوغه همش بهونه میاره گریه می کنه اااصلا باخودش بازی نمی کنه منم ازبس باهاش بازی می کنم واقعا کلافه میشم تو خونه تا میام باعاش بازی کنم شروع می کنه گریع چرا به فلان چیز دست زدی چرا اینجوری بازی می کنیض

عزیزم سعی کن خودتو با یه چیزای سرگرم کنی جانم که هم مستقل بشی هم دلت نگیره زمونه بدی شده آدم نمیتونه حتی دو روز پشت سر هم بره خونه مامانش

خوب زود ب زود برو خونه خواهرت