پسرم خیلی جدیدا اذیت میکنه از لحاظ بیرون رفتن. تو ماشین که یه بند نق میزنه و میاد بغل من که بخوابه و همش غر میزنه برگردیم خونه. پیاده هم که اصصصصصلا همکاری نمیکنه از سرکوچه بهونه گیریش شروع میشه که خسته ام نمیتونم راه برم. برگردیم. بغلم کنید. ازبس تو خونه موندم افسردگی گرفتم منم همش باهاش دعوا میکنم که بچه های مردم عاشق بیرون رفتن هستن و تو فقط نق میزنی. و واقعا کلافه ام میکنه.دیشب میگفت میخام یه مامان بابا پیدا کنم که فقط توخونه باشن و بیرون نرن..قبلا با مجیک کار میبردمش الان انگار براش کوچیک شده اصلا سوار نمیشه. واقعا کلافم کرده هرچه بزرگتر میشن انگار ببخشید نفهم تر میشن. هرسال دریغ از پارسال🤕

دخترای منم وقتی می‌خوایم بریم بیرون انگار برا مراسم خاکسپاری دعوت شدیم اینقدر گریه میکنن تا لباس تنشون کنم بریم بیرون،بیرون رفتنم گذاشتم جمعه ها باز تا بخوان لباس بپوشن باید کلی جیغ و داد بزنم تا بتونیم از در خونه بزنیم بیرون،حالا بیرون رفتن رو دوست دارنا نمی‌دونم چرا اینجوری میکنن

منم دقیقاهمین مشکلودارم پسرمن بدتره هرجاهم میرم خانه همروداغون میکنه فقط بهونه ونق وگریه پشیمون میشم تامیرم بیرون🤦‍♂️

پسر منم موقع لباس پوشیدن دق‌میده منو تا بپوشه بیرونم اگه بریم باب میلش نباشه راه نمیاد میگه بغلم کن یا باید یه چیزی بخرم باج بدم تا اروم بگیره