امروز روز عجیبی بود
ظهر خیلی دلتنگ مامانم بودم باهمسرم تصمیم گرفتیم بریم دیدنش بیمارستان
تا تبریز تقریبا ۳ ساعت راهه
با لیام یه ریسک بزرگی بود
ساعت ۱ حرکت کردیم خدایا به امید خودت
انگار لیام بهم ترحم کرد یا دید که مجبورم و دلتنگم باید برم تا سوار شد خوابید نصف راه بیدار شد من سرلاک و شیره انگور برداشته بودم خیلی کم بود اما در کمال ناباوری با گوشی خورد بعد نصف راه رو رفتیم زیاد اذیت نداشت که بزنه گریه کنه پیاده شیم
رسیدیم من نیم ساعت رفتم پیش مامانم با باباش تو ماشین گشت
برگشتنی یه شیرموز پاکتی خورد هنگ کرده بودم و خوابید تا نصف راه
بقیش بیدار بود اومدیم رسیدیم خونه مادرم به بابام املت درست کردم برگشتیم خونه شام نخورد اما یه شیر پاکتی خورد الانم پامه
امروز عجیب حس مادر بودن داشتم که چقد لذت بخشه و خوبه
هم خورد هم خوابید هم قشقرق نکرد
خدایا ممنون ازت

شکر خدا عزیزم
همیشه انرژی مثبت بده 🥰

یه اسپند دود کن براش عزیزم بچه داری همیشه سخت نیست یه وقتایی حتی کم، هم شیرینه

خدایا شکر عشقم ایشالله همیشه اینجوری باشه
مامانت خوبه گلم؟؟؟

والاه بچه ها دلشون تو خونه میگیره قدیم جیاط بود بچه بود همه باهم بازی میکردن تا ظهر بعد میومدن از گشنگی سفره رو میخوردن الان همشون بی تحرک افتادن خونه گشنشونک نمیشه

شاید تو خونه حوصلش سر میره همیشه ببرش بیرون
باهاش بازی کن
چرا مامانت بیمارستانه ؟
الهی که خدا هر چه زودتر سلامتیشو بهش برگردنه

خدا منو ببخشه من که امشب مجبور شدم بهش استا دادم گفتم یکم‌ بخوابه یه هفته مریض شده کلا از این رو به اون رو‌ شده شبا یک‌و نیم میخوابه با دعوا صبح با گریه بیدار میشه امروز هم‌یک سره رفت رو مغزم