با بچه بیرون میرید بهتون خوش میگذره؟ما کسیو نداریم بچه رو بذاریم پیشش بخاطر همین به،شدت وابسته اس و چسبه به ما .نمیشه که آدم خونه نشین باشه ما هم دوست داریم بریم بیرون هم بخاطر روحیه خودمون هم بچه
ولی واقعااا هربار رفتیم بیرون به 💩خوردن انداخت مارو انقدر اذیت .نق و گریه داره دائم داره غر میزنه .امروز رفتم بام لند خیر سرمون آخر هفته یه دوری بزنیم گند زد تو اعصابمون انقدررررر که غر زد آخر بدون نهار برگشتیم😐 همه بچه ها می‌دویدن اینور اونور حال میکردن کنار دریاچه عکس میگرفتن بعد ما همش غر میشنیدیم:خسته شدم.بغلم کن . افتاب میزنه .سرده .نه منو بذار پایین .بستنی میخوام .نه اینو نمیخوام آبی میخوام و...😩و.....

هشتاد درصد موارد همینطوره با بچه بیرون رفتن😢😢🤣🤣سرویس میشه ادم

حقیقتش منم اصلا دوست ندارم ،واینکه هروقت رفتم به غلط کردن افتادم
ولی خب اگرچه همسرم زیاد توخونه نیست که کمک کنه ولی بیرون رفتن فقط باهمسرم میرم وگرنه تنهایی حیلی وقته که توبه کردم باهاش برم
اینقدر گریه و جیغ میزنه که نمیدونم چجور خودمو برسونم خونه،اگه با ماشین باشم و روی لج بیفته دیگه واویلاست،یعنی یکارایی میکنه که نگو

من میزارم پیش پرستار چون ماخیلی مسافرت وبیرون میریم اینجوری نه خودمون اذیت میشیم نه زحمتی به خانواده هامیدیم جاییم بخوایم پرستارشم میاد باما

یه روزایی خوبه بیرون بودنی یه روزهایی هم توبه میکنم😆
ولی در کل راحت نیست با بچه بیرون رفتن

ازما غرنمیزنه ازشیطنت زیادنمیشینه پدر پاهامون ویدنمون درمیادههه

احتمال زیاد حالت درونی خودت و چهرت آشفته و عصبی بودی کا به بچه منتقل دلدی بچه اگر از اول صبح باهاش خوب تا کرده باشی اون روز آرومی براتون ولی انان از لینکه سر لج بیفتن خودشون عصبی مارو هم داغون میکن سخته با دلشون راه ببای ولی من تجربه کردم ‌نکته تو هنبن مسئله هس

والا دسشویی رفتن مونم با خیال راحت نیس!
ا

پسر منم همینه خیلی وابسته هست پیش کسی هم نمیمونه آنقدر اذیت میکنه یعنی خودم خجالت میکشم ب مامانم بدم ترجیح میدم با خودم ببرم بیرون دیگه چه کنیم منم خسته کرده بخدا

ما دائم با پسرم میریم بیرون
درسته دهنمون سرویس میشه ولی ب اون خوش میگذره
فقط خرید نمیتونیم بریم چون خوشش نمیاد
گاهی هم میزارمش پیش مامانم یا مادرشوهرم
میریم بیرون

ببین واقعیتش از دو سال و هفت ماهگی خیلی بهتر میشن. امیدوار باش. همممه بچه ها همینن.

ن به خاطر اذیت هاش جایی نمیرم

من فکر میکنم چون زیاد نبردی و با بچه های دیگه ارتباط نگرفته اینجوریه . بچه منم اذیت کن هست نمیگم نیست ،ولی از سه ماهگی کوله مسافرت پشتمونه عادت کرده به سفر .تو صندلیِ خودش میشینه آهنگ کودکانه میزاریم کیف میکنه

زیاد سخت نگیر. چندبار بروی عادت میکنیه

والا ما که خونه نشین شدیم نه من نه همسرم اهل بیرون رفتن نیستیم یعنی من دوست دارم برم ولی همسرم از بس بی ذوقه منم کرده شبیه خودش

من اگه نبرمش اصلا بهم‌خوش نمیگذره
با اینکه بچه من پیش مامانم میمونه ولی من همه جا با خودم میبرمش
یه ارایشگاه برم و برگردم‌همه اش ذهنم‌پیشش هست
تو ارایشگاه یه شکلات بدن بهم که بخورم‌همه اش میگم کاش دلوانم پیشم بود از این شکلات میخورد

جاهای تفریحی و مهمونی هرجا برم با خودم میبرمش

من بخوام برم خرید دخترمو میذارم پیش مادرشوهرم.ولی اگه بحث خوشگذرندون باشه دلم نمیاد دخترمو بزارم خودم برم.میبرمش

عزیزم من تاحموم ودسشویی میرم باهام میاد... بیرون از خونه هم همینطور کلا اذیت می‌کنه

خودت وقتی با بچت بهت خوش نمیگذره توقع داری دیگران با بچت بهشون خوش بگذره ؟؟

ببر مهد یکی دو ساعت در روز یا خانه بازی یا کارگاه مادر کودک تعاملش که بیشتر بشه با بچه ها و آدمای جدید ببینه وابستگی هم کمتر میشه