سلام بچه ها بیدارین بیان من مظلوم اروم کنید من همش چند وقته وسواس فکری گرفتم همش میترم پسرم چیزیش شه مرئص شه زبونم لال از دیتش بدم خیلی حامو خراب میکنه میخوام فکر نکنم ولی عین خوره وجودمو داره نیخوره نمیدونم چرا از ذهنم بیرون نمیره فکرای منفی

منم اینطوریم ولی بیشتر میترسم خودم اتفاقی برام بیفته بچه ام میگم چه بلایی سرش میاد دیوونه میشم بهش فکر میکنم یه لحظه از دخترم جدا میشم هی مامان مامان می‌کنه

باید بری دکترروانپزشک

اکثرا مادرای تازه مخصوصا بچه اول اینطورین حساس ترس ازدست دادن دارن منم بعصی وقتا اینجوریم

منم همینم. همه هم فقط دعوام میکنن که شورش رو درآوردب همه بچه دارن هیچ کس درک نمیکنه بخدا دست خودم نیست

منم اینجوری بود با تحت درمان فهمیدم که فقر آهن وکمبود د3اینجوربم کرده، الان اسید فولیک و د3 و ب 12 هر روز میخورم ،خداروشکر همش برطرف شد
تروخدا امتحان کنید معجزه میشه

من از تو بدترم
خواطر رو کنترل کن
اول شیطونو لعن کن اون داره القا میکنه
بعد استغفار زیاد بکن ،چون خود ترس از اینده و خطورات منفی یک نوع شرک هست

تا اومد به ذهنت تغییر مثبت بده بگو هرگز نمیشه خدا مهربونه حواسش هست
اخر حتما قرآن بخون روزی یه صفحهه فوق العاده ارامش بهت میده

بخاطر وابستگی زیاد به بچتتونه ، باید خودتون رو اول وابسته چیز دیگه ای کنید بعد هردوشون رو به تعادل برسونید ، مثلا به شخص دیگه یا هنری ، آموزشی چیزی ..

وای ت چقد منی

برو ار خونه بیرون