اونقد از استرس تاپیک گذاشتم که ازم خسته شدین
اما میخواستم بگم خیلی خستم روحم روانم جسمم
ناشکری نمیکنم اما تا حالا از مادربودن لذت نبردم
بارداری خطرناک و خونریزی شدید
بچه کولیکی و رفلاکسی
بدخوابی،بغلی بودنش گریه بدغذا بودنش و ....
نمیدونم تقصیر خودمه یا از شانسمه
خیلی دوس دارم جونمو بدم بهش اما آروم و سربراه و یه کم خوب تا کنه باهام
اما فک کنم این ارزومو به گور میبرم

🥺🥺🥺
ماها که بارداریه سختی داشتیم و پر استرس ، بچه هامونم بی قرارن
ولی شنیدم بعد سه چهار سالگی خوب میشن
ببین من کلاسای آمنه روستایی رو ثبتنام کردم ، یه سری تکنیک میگه که بچه نق نقی و لوس نشه
بنظرم خیلی تاثیر داره

گلم مهم اینه بزرگ سالیشون اروم وسربلندمون کنن
مطمئن باش بچه ای که بچگی شیطونه بزرگیش سربلندی مامان وباباشه

دیگه اسسمشون رو خودشونه بچن مابایید صبرخدمونو زیاد کنییم من که عادت کرردم ببه دادوبیداد وگریه شبا از درد پاشنه پام وببدنم خوابم نمییبره

چقدر منی🤕🤕

دیشب جات خالی تو توالت بودم 😂
گفتم شاید قسمت نبوده من بچه دار شم
آخه ناشکری نمیکنم مگه یه انسان چقد تحمل داره با چه ذوقی اقدام ب بارداری کردم عاشق بچه بودم ماه اول کرونا گرفتم داشتم سقط میشدم
ماه دوم افسردگی حین بارداری گرفتم طوری ک زجه میزدم پانیک داشتم اورژانسی برذن من و روانپزشک تا ماه اخر یه مشت داروی ضدافسردگی میخوردم ک همه میگفتن نخور اعتیاد اوره و بچه رو ناقص میکنه
ماه سوم با همه این کرونا و افسردگی ویروس اسهال استفراغ گرفتم ویار شدید داشتم
اونقدی ک‌ من تو بارداری تو توالت وقت گذروندم جای دیگه ای نبودم
اونقد بالا کیوردم همه جام سرم میزدن
تا اخر پنج ماهگی من ویار داشتم و ده کیلو اب رفتم
ماه ششم ک یکم حالم بهتر شد تیرماه تو گرمای تابستون صابخونه گفت گم شید بیرون شوهرم همش تو دادگاه و اینا بود و شکایت بازی ک چند ماه فرصت بدن بشینیم همش صابخونه تهدید کرده بود با اثاثتون میندازم بیرون همش با چادر میخوابیدم ک الام مامور لگد ب در میزنه من و با شورت میبینن
بعدشم ک طبیعی زاییدم تا پس گردنم جر خوردم
بعدشم تو زمستون پاشدیم اسباب کشی کنیم هزار جور دعوای فامیلی شد سر خونه و اینا بعدش شیرم خشک شد شوهرم نزاشت شیر خشک بدم بچم رشد نکرد همه زخم زبون زدن کولیک رفلاکس دندون دهنم سرویسه تا عمین الانش

دیگه بچست دل به دلش بده بهش عصبانی نشو حق داره مریضه بیمارستان بوده بیمارستان واسه بزرگا زجرآوره چه برسه به بچه کوچیک
دیگه شما عشق بهش بده مطمئن باش بزرگتر بشه خیلی بهتر میشه
سوره عصر بخون تا صبرش زیاد بشه سعی کن کمک بگیری از شوهرت تا خسته نشی

عزیزم ماشالا بالای دوساله که بچه ات.چه اذیتهایی می کنه؟البته دخترمنم شیطونه منم گاهی خسته میشم

اینم یه جور امتحان مادر صبوری هستی یه روز جبران میشه منم گاهی کم میارم از نق و گریه هاش

می تو فور اورررر

چرا حرفای دل من و سرنوشت این دوسالمو میگی هرکی میبینه میگه این هنوز گریه میکنه دیگه امیدم هم از دست دادم