صبح ساعت ۷گفت بیمارستان باش که من ساعت۸ونیم میام عملت میکنم
ماهم رفتیم و استرس گرفتم یهو ولی به روی خودم نیاوردم که خانوادم نگران بشن
البته خانوادم ترسیده بودن چون قرار نبود زایمانم ۱۵ ام باشه شب قبلش رفتم دکتر که گفت فردا زایمانه برای همین یکم ترسیدن.
من مهرگان بودم و پرستار اومد لباسو‌پوشیدم رفتم اتاق عمل🥲
یهو اونجا ترسیدم🥺
هم اینکه تنها بودم هم اینکه میدونستم قراره چقد درد بکشم بعدش
ولی فقط چون بچمو قرار بود بدنیا بیارم باعث میشد یکم از اون ترس کم بشه
اومدن گفتن سوند بذاریم گفتم بعد بیحسی بذارین
یه دکتر اومد کمرمو آمپول بیحسی زد
آمپول رو‌ ندیدم ولی اولش که سوزن وارد میشه یه تیر میکشه انگاری و کم کم پاهای آدم گزگز میوفته و گرم میشه و بعدش که بیحس
وقتی ببحس شدم سوند برام گذاشتن که اصلا حس نکردم
پرده گذاشتن و بتادین زدن و دکترم اومد ولی چون زیاد باهام خوب نبود اصلا حال احوال نکرد و روحیم یکم خراب شد خیلی خوبه دکترت باهات خوب باشه استرس کم میشه،بعد دو دقیقه حس کردم یه چیزی از شکمم خارج شد که بله بچه فسقلیم بود دیدم گریه نمیکنه گفتم چرا صداش در نمیاد میگه وقتی یه بچه گریه نکنه آرومه چرا میخواین گریه کنه؟که باز صدای آروم‌گریه بچه شنیدم

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط