مادرا باتجربه میخوام وقت زیادی برا بچم بزارم باهاش بازی کنم،ببرمش بیرون
اما اصلا حوصله ندارم،یا کار برا خودم پیدا میشه انجام بدم،نمیتونم به بچم برسم یا گوشی دست میگیرم
راهکار بدین بتونم با بچم باشم و کارامو ول کنم
تازگی علاوه بر وسواس ذهنی ،وسواس تمیزی هم اضافه شده دارم کلافه میشم

من اول با پسرم بازی میکنم بعد ظرفامو مبشورم و یا خونه رو جمع میکنم
وقتی باش بازی نکنم نمیذاره منم کارامو کنم هی میگه بیا بشین پیشم
گوشی ام فقط آخرشبا ک خوابه دست میگیرم

اشتباه میکنی کارای خونه همیشه هس ولی بچت دیگه این سن براش تکرار نمیشه همین سالای اول مهم ترین دورانه ک باهاش همراه باشی بازی کنی من خودم تا قبل زایمانم حسابی براش‌وقت گذاشتم تلاش کردم کلی بازی وشعرو مهارت یادگرفت بداز زایمان خیلی کمتر شده ولی همبنقدم از خودم راضیم الانم سعی میکنم باهاش حداقل روزی دوساعت وقت بزارم ولی بااین حال عذاب وجدان میکیرم کاش میتونستم بیشتر باهاش باشم میبردمش بیرون الان بچه کوچیک دارم اصن نمیشه مگه‌ هواگرم بشه اونم بزرگ بشه

منم همینم ولی من وقت میزارم گوشی دستم نمیگیرم اصلا تا وقتی بخوابه چون گوشی رو میخاد

منم همینم