کسایی که راه دور هستین ازخونوادتون چجوری به تغذیه تون میرسین وقتی اصن اشتهاندارین

هیچی نمیخورم

خب خوبه که دورن حداقل حرص نمیخوری🥲 مامان من کلا به هیچ جاش نیست حامله‌ و شاغلم، چندبار خودم بعد سرکار رفتم شام موندم دیگه نرفتم واسه شام بمونم گفتم ببینم دعوت میکنه یا دلش میسوزه که دخترم داره جر میخوره یا نه که اونم مثل اینکه مهم نبود. اون اوایل که خیلی بدویار بودم و هماتوم داشتم خواهرم چندبار دعوت کرد یا غذا فرستاد.
باز مادرشوهرم بهتر از مامانمه دوهفته یبار دعوت میکنه

واسه شوهری درست میکنم بعدش باهم میخوریم درسته آدم میلش نمی‌کشه ولی ترشی یا نوشابه باشه آدم میخوره

من پدر و مادر و دو برادر و یه خواهرمو تو یه روز تو تصادف از دست دادم هیچ کسیو هم ندارم فشار بالا درد خونریزی هم دارم فعلا بستری هستم شاید زایمان کنم تحمل میکنم

منم با خانواده ام همچین نزدیک هم نیستم ولی از اول تا آخر خودم همه چیمو درست کردم

من دور نیستم ..بازم واسه بچه دیگم میپزم واسه همسرم ..خودمم یهو گشنم میشه

راهم دور نیس
ولی حتی ۳ ماه اول ک اشتها نداشتم بازم خودم می‌پختم و درحدی که می‌توانستم میخوردم
الان اشتهام خوب شده سعی میکنم بیشتر چیزهای که میلم میشکه درست کنم ک بخورم

من با خانوادم چند کوچه فاصله دارم،از اول نزاشتم کسی برام چیزی بپزه و بیاره،خودم هرچی دلم خواست پختم و خوردم،یا گفتم همسرم درست کرده.چیزای مقوی بخور،مثل اجیل و میوه و شیر موز،بزار بدنت کم نیاره

من راهم دور بود ولی به زور میخوردم به خاطر بچه سختمم بود غذا درست کردن ولی دیگه چاره ای نبود پامیشدم غذا درست میکردم