من کسی ندارم بزارم پیشش وگرنه میزارم
نه من خیلی کم میزارم چون ب کسی. اعتماد ندارم🤦🏻♀️
من از خدامه بچم جای کسی وایسته فقط بیام بگیرم بخابم استراحت کنم ولی چه که جای هیچ کسی حتی باباش واینمیسته
نه چون هیچجا نمیرم کل زندگیم شده رسیدگی به بچه وخونه دلم لک زده برای ی تفریح٫گردش یا مهمونی..
آره الان چند روزه میذاشتمش پیش مامانم میرفتم خرید یلدا تموم شد راحت شدم بخدا اسیر بودم تو خیابونا
نه عذاب وجدان چی. مگه هروز میریم خوش گذرونی یا طولانی مدت نیس ک،
من هفته ای ی بار اونم یک الی دو ساعت میرم بیرون با همسرم یا دوستام، روحیه م بهتر میشه با قدرت بیشتری ب نقش مادریم ادامه میدم😊
فقط م دست مامانم میسپرم حتی خواهرام خواهش میکنن ببرم اونجا خوبم نگهداری میکننا،میگم نه فقط مادر ، چون خواهرزادهام ممکنه از روی بچگی اذیت کنن بچه مو
من بیشتر ولم برا اونی ک گذاشتم پیشش میسوزه
من بچه اولم اینجوربودم ک هرجامیرفتم میبردمش باش حالاک 7سالش هس پیش هیچ کس نمیمونه الان تصمیم این هس ک دخترموبزارم پیش مادرشوهرم وبرم حایی ک عادت کنه
اره وقتیم میرم پیشش ۱ساعت بغلش میکنم گریه میکنم😂
اصلا تو این چند ماه تفریحی ندارم افسرده شدم
تاحالا ب کسی ندارم ک برم تفریح
نه
پیش مامانم یا شوهرم بزارم عذاب وجدان نمیگیرم
منو کسی بچمو نمیگیره حاضر نیستن ی دیقه بگیرنش فقط مادرم خیلی دوسش داره ک اونم پیشم نیست
نه واس چی عذاب وجدان؟!
نه بابا چه عذاب وجدانی
منم همینجورم
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.