كاملا دلي:
وقتي كه يك زن و شوهر شاغل هستن با اومدن بچه زندگي يك مادر چقدر تغيير ميكنه از خلق و خو بخاطر هورمون گرفته تا ترك كار و خونه نشيني و …گاهي اين تغييرات انقدر زياد ميشه كه مادر با خود جديدش غريبگي ميكنه.
علارغم عشق زيادي كه به پسرم دارم اما دلم واسه خود قديمم هم تنگ ميشه.
گاهي خيلي احساس بي خاصيت بودن ميكنم مي دونم همش يك حسه اما خوب انجام كارهاي تكراري ادم رو فرسوده ميكنه…جونم براتون بگه كه باز هم باردارم و باز هم بايد تا يك تايم طولاني از علايق و هدف هاي زندگيم دور باشم.دلم نميخواست پسرم بخاطر من قرباني تنهايي باشه.
نمي دونم كيا مثل من اين احساسات رو تجربه كردن و توي خودشون هزاربار ارزوي يك من فعال تر و بهتر رو داشتن…
شما بگيد برام با جووون و دلم مي شنوم.❤️

باید بگم منم شاغل بودم از روزمرگی و کارهای تکراری بیزار بودم صبر کردم پسرم بزرگتر بشه حتما برم سر کار نه بخاطر پولش بخاطر استقلال و هویتی که بهم میده حس مفید بودن اما همسرم خیلی مخالفه موندم چه کنم

دقیقا منم با اینکه از دوماهگی دخترم پاره وقت برگشتم سرکار ولی خیلی دلم برای خود قدیمم تنگ میشه.خیلی خیلی دخترم برام عزیزه ولی حس میکنم با مادر شدن به شخص خودم خیلی ظلم شده و تحت فشارم

منم شاغل بودم،فعال و ورزشکار.البته برای من دومی است‌الان دخترم دو سال و نیم هست.دارم به کار فکر می کنم اما تو شهر غریب بدون خانواده،خیلی خیلی سخته.الانم دچار افسردگی شدم چون هفته به هفته بیرون نمیرم.