من وارد فاز دوم زایمان شدم؛ در حالیکه روی تخت زایمان تنها بودم، مجبورم کردن به پشت دراز بکشم، پوزیشنی که ازش متنفر بودم و آخرای فاز دوم دردی که اصلا برام قابل تصور نبود... و هیچکدوم از آموزشایی که دیده بودم عملا به کارم نیومد، نه مامایی بود که همراهیم کنه ورزش کنم، تنفس کنم، شرایطو کنترل کنم، هیچی...
این درد با هیچی قابل مقایسه نبود. انگار درد پریودیو میلیونها برابر کنی بدون اینکه بتونی مسکن بگیری... عین یه تیکه گوشت افتاده بودم رو تخت و فقط داد میزدم،همونجا پشیمون شدم و میدونستم که خیلی دیره...
فقط دعا میکردم زایمان خوب پیش نره و فقط از اونجا ببرنم بیرون برم سزارین. اما متاسفانه داشت خوب پیش میرفت!
خلاصه که فاز دومو رد کردم و وارد مرحله ی زور زدن شدم که به نظرم از مرحله ی قبلی درد کمتری داشت و بالاخره بچه بعداز ۴ساعت مراجعه به بیمارستان به دنیا اومد. یعنی از نظر علمی تقریبا زایمان خوبی به حساب میومد.
ادامه در تاپیک بعدی

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط