پیامای یسری مامانا رو میخونم ک سنی هم ندارن و دوتا سه تا یابیشتر بچه دارن واقعا نمیدونم من ضعیفم یا اونا خیلی قوی و با روحیه هستن من با همین یدونه بچه چنان حال روحی جسمیم بهم ریخته ک اصلا صدای نوزاد میشنوم همه تنم میلرزه با اینکه خیلی بچه دوست داشتمو همیشه میگفتم چندتا میخوام ولی الان جدای از شرایط بدجامعه چ اقتصادی چ درمانی هوای الوده ویروس نبود دارو و شیرخشکو کلا امکانات ولی خودمم از لحاظ توان روحی جسمی کم اوردم البته شاید اینکه من دست تنها بودمو کمکی نداشتم پسرمم رفلاکس الرژیک بوداز اولو همچنانم ادامه داره و اینکه شوهرمم چندشب درهفته شیفته هم موثر بوده باشه ولی کلا وقتی پسرم مریض میشه چنان دستوپامو گم میکنم ک یکی باید باشه خودمو جمعوجور کنه اینجور موقعا فکر میکنم اگه دوتا بودنو باهم مریض میشدن من چکار میکردم یا مثلا مامانا بهرحال خودشونم مریض میشن با چندتا بوه کوچیک چطور مدیریت میکنن
بهرحال خواستم از همینجا به همه چندفرزندی ها یه خسته نباشید وخداقوت جانانه بگم کلا مامان بودن مسئولیت خیلی سختیه حالا مامان چندتا بودن دیگه سختتر

تک فرزندی و تمام مهم آوردن نیست تربیت و اینکه جوری بارش بیاری و پر وبالش بدی و بتونی براش همچیز تامین کنی مهم ترین اصل هست و اینکه مادر وقتی توان روحی و جسمی نداره پس بفکر بچه دوم هم نباید باشه

چه یکی چه چندتا جفتش دردسره، منم یکی دارم واقعا یک لحظه نمیزاره رو زمین بشینم

دقیقا منم مثل شمام
فکر کنم اینکه بچه آلرژیک و رفلاکسی داشتیم هم بی تاثیر نیست
چون واقعا شرایط خیلی سختی رو گذروندیم
مثلا من خواهرشوهرم رو میبینم که بچه کوچیک داره خداروشکر مشکلی ندارن
خوابش و تفریحش و... همه چی سر جاش هست حالا با کمی محدودیت، بچه اش راحت میخوره، می‌خوابه ، اذیت آنچنانی نداره
ولی ما حتی آرزوی خواب داشتیم چه برسه غذا و آرامش

منم دقیقا همین فکرو با خودم میکنم میگم شاید من ضعیفم ولی واقعا مغزم دیگه نمیکشه به شوهرم میگم اگه یروز بچه دوم خیلی خواستی بعد زایمانم منو مستقیم ببر تیمارستان

وای دقیقا هم سن و هم اخلاقیم🤣
منم تا تب میکنه میمیرم و زنده میشم تا خوب شه خودم از پا درمیام خدا رحممون کنه🥺

پس من چیکارمیکنم دوتابچه کوچیک باهم 🥺

منم گیسو رو تا الان دست تنها بزرگ کردم